| |
การต่อสู้ 
ลักษณะการต่อสู้หรือวิธีการต่อสู้ของไก่ชนนั้นมีอยู่หลายแบบหลายวิธี มีชื่อเรียกต่าง ๆ กันออกไปตามท้องถิ่นโดยเฉพาะท้องถิ่นภาคใต้แบ่งออกเป็น 3 ลักษณะใหญ่ คือไก่ทง เป็นไก่ที่ต่อสู้โดยใช้วิธีปักตีหรือบุกตีกันซึ่ง ๆ หน้า แลกลำกันอย่างชนิดใคร อยู่ โดยไม่เอาหัว ตัว คอเข้าไปซุกซอนตามลำตัว ใต้ท้องหรือปีกของคู่ ต่อสู้แต่อย่างใดคำว่า"ทง" ในภาษาถิ่นใต้แปลว่า "ปัก" เรียกการตีด้วยวิธีการจิกหัว จิกคอ จิกหลังตีกัน หรือบางทีตีสาดด้วยแข้งเปล่าโดยไม่จิกคู่ต่อสู้และไม่ยอมให้คู่ร่อสู้เข้ากถึงได้ ไก่ทงที่ฉลาดก็มีคือเป็นไก่ที่กดบ่าดีจิกหลังดี หรือหาหัวคู่ต่อสู้ได้เก่งกาจรวดเร็ว อย่างชนิดที่เรียกว่า รื้อบนก็มี รูป ไก่ชนที่เปรียบแล้วจะถูกปล่อยให้ชนกันในสังเวียนไก่ทาง เป็นไก่ที่ไม่ชอบเข้าแลกตีกันซึ่ง ๆ หน้าแต่จะใช้ชั้นเชิงลวดลายของมันเอาเปรียบคู่ต่อสู้โดยวิธีการใช้หัว ตัว คอ เข้าซุกซ่อนตามใต้ตัว ท้อง หรือใต้ปีกของคู่ต่อสู้ แล้วค่อยขึ้นมาแอบตีทางด้านข้างหลัง ข้างตัวหรือตีมาแต่ด้านล่างก็มีการซุกซ่อนหรือมุดเข้าใต้ตัวคู่ต่อสู้เช่นนี้ภาษานักเลงไก่ชนเรียกว่า "ลง" การที่ลงไปซุกซ่อนใต้ตัวแล้วลอดหรือมุดเข้าใต้ท้องคู่ต่อสู้ออกไปทางด้านหลังหรือทางหางเพื่อตลบขึ้นตีคู่ต่อสู้ทางด้านหลัง เรียกวิธีการเช่นนี้ว่า "ลงผ่าหาง" และถ้าลอดเข้าไปใต้ปีกคู่ต่อสู้แล้วโผล่หัวออกมาทางกลางหลังของคุ่ต่อสู้พร้อมกับหมุนตัวเข้าไปเทียบ จิกหัว จิกคอ คู่ต่อสู้หรือกดลงแล้วดี เรียกวิะการเช่นนี้ของมันว่า "มัด" บางตัวอาจจิกหน้าอก จิดด้านข้างตัวแล้วตีขึ้นมาจากข้างล่างก็มี เช่นนี้เรียกว่า "รื้อล่าง" ไก่พานขึ้นพานลง เป็นไก่ที่ชนได้ทั้งสองแบบ คือทงก็ได้ ทางก็ดี เป็นไก่ที่มีวิธีการต่อสู้ที่ชาญฉลาด ไม่ว่าคู่ต่อสู้มาไม้ไหนแก้ไขสถานการณ์ได้หมด ชนได้ทั้งไก่ทงไก่ทาง คือลงมัดก็เป็น หาหัวคู่ต่อสู้ก็เก่ง กดบ่าตีก็ได้ คือทำได้ทั้งสองเชิงนั่นเองไก่ทงบางตัวสู้ไก่ทางไม่ได้เพราะจะตีแต่หัวอย่างเดียวและหาหัวคู่ต่อสู้ไม่เป็นจึงไม่ค่อยได้ตีถูกไก่ทางหลอกตีเสียจนพ่ายแพ้ไปส่วนไก่ทางบางตัวเมื่อถูกไก่ทงที่ตีไม่เลือกไม่ว่าจะเป็นหัว บ่า หลัง คอ เข้าก็พ่ายแพ้ได้ง่ายเช่นกัน ไก่ทางบางตัวหลอกตี เตะคู่ต่อสู้จนบอบช้ำหรือเกือบจะร้องอยู่แล้วแต่ไม่ร้จักซ้ำเติม กลับทำทางหรือใช้ลวดลายชั้นเชิงของตยจนเพลิน เผลอ ๆ ไก่ทงหาหัวพบแล้วตีทีเดียวตายไปก็มีอยู่ให้เห็นอยู่เช่นกัน
|
