| |
ลักษณะที่ดีของปลากัด ลำตัวกลม รูปร่างเหมือนปลาช่อนหรือปลาชะโดลำตัวกรม รูปร่างเหมือนปลากะพงหรือปลาหมอหน้าแด้ง หรืองอนเชิด" ปากกว้าง ปากหนาสันคอหนา กระโดงใหญ่ โคนหางหรือแป้นใหญ่ตาเล็ก ตาดำ นัยน์ตาไม่ถลนหรือโปน เรียกว่า "ตาเรียด" ไม้เท้า หรือตะเกียบ สั้นใหญ่ และแข็งแรงพุงดำ หูน้ำใหญ่ เครื่องน้อย(ครีบและหางไม่ยาวเกินไป) ช่วงหน้าสั้น ช่วงท้ายยาว สีไม่แพรวพราว(เฉพาะปลาลูกทุ่ง ลูกป่า) เครื่องบาง เป็นปลาที่เคลื่อนไหวได้เร็ว กัดเร็วว่องไว กระหม่อมสีอะไรก็ได้แต่ให้เหมือนสีตัวเป็นใช้ได้ เกล็ดหนาและเรียบแน่นลักษณะที่เป็นมงคลหรือที่เรียกกันในภาษาถิ่นใต้ว่า "หว้า"1.หูน้ำแดง2. เป็นปานดำที่ส่วนใดส่วนหนึ่ง3. มีรูเล็ก ๆ ที่อวัยวะภายนอก ในที่ใดที่หนึ่ง แต่ไม่ควรมีเกิน 3 แห่ง เช่น อาจมีที่ไม้เท้า ที่หาง หรือที่กระโดง ฯลฯ ลักษณะเช่นนี้เรียกตามภาษานักเลงปลากัดว่า "ล่องลม"
|
