งานศพก็ต้องเทศน์ เวลามีงานศพน่ะพวกเราไปเมากันในงานศพ ไปเล่นการพนันกันในงานศพไม่ได้นึกถึงผู้ตายที่นอนอยู่ในโลงเลย พ่อแม่ตายลูกสนุกกันใหญ่ ดีใจ เออตายซะทีก็ดีแล้ว ขวางคออยู่นานกูจะขายตรงนั้นก็ไม่ได้ ขายตรงนี้ก็ไม่ได้ ขัดคอเสียเรื่อย ตายแล้วสบายละทีนี้เหมือนกันอย่างนั้นโยม เพราะสนุกกันนี่ เล่นไพ่กันในงาน เมากัน เลี้ยงเหล้า เลี้ยงข้าวกันมันไม่สมงานศพเสียเลย ไม่ไหว อย่างนี้ไม่ไหว    ฉันต่อสู้เรื่องนี้มาหลายปี เวลานี้ที่วัดเรียบร้อยไม่มีเรื่องเพราะว่าไม่สวดมากแล้ว         สวดไม่รู้เรื่องสวดไปทำไม         เขาไม่ได้สวดศพสวดผี เขาสวดให้คนเป็นฟัง แล้วคนเป็นฟังรู้เรื่องรึเปล่าที่พระท่านสวดนั่น         กุสลาธรรมา ๆ พระเองก็ยังไม่รู้ว่าสวดอะไร รู้ว่าสอดอภิธรรม แต่ไม่เคยคิดแปล ไปคิดแปลทำไมเพียงสวดก็ได้สตังค์แล้วแปลให้มันเหนื่อยทำไม

ก็สวดอยู่ยังงั้นแหละ แล้วมันจะก้าวหน้าได้อย่างไร เลยบอกว่าไม่ได้เรื่อง สวดนิดเดียว ข้อเดียว ต่อไปจะไม่สวดด้วยซ้ำไปแต่ว่าปูพื้นฐานให้โยมเข้าใจก่อนแล้ว ต่อไปไม่สวดพอถึงเวลาก็มาแสดงธรรมเลย แสดงธรรมให้ฟัง เดี๋ยวนี้สวด 3 นาทีจบแล้วก็แสดงธรรม แสดงธรรมจบกลับบ้านได้ แล้วไม่ให้เลี้ยงอะไรในงานศพ ไม่ให้กินข้าวต้ม ไม่ให้กินอะไรให้มันวุ่นวาย         มันไม่ใช่งานมากินเลี้ยงกันในงานศพ         เราต้องมาศึกษาธรรมะในงานศพ ไม่ใช่มากินเลี้ยง ห้ามไม่ให้เลี้ยง โยมชอบใจ ความจริงโยมก็ไม่อยากจะเลี้ยงหรอกมันสิ้นเปลืองโดยไม่จำเป็น แต่พระไม่ช่วยก็เลยไม่รู้จะทำยังไง ทีนี้ถ้าว่าคนบ่น เจ้าคุณท่านห้ามไม่ให้เลี้ยง ไปแก้ตัวกันได้ทีนี้ เราก็สบายไม่ต้องเลี้ยง มาถึงก็ 1 ทุ่ม เริ่ม 2 ทุ่มจบ กลับบ้านได้ไม่มีอะไร เรียบร้อย

วันเผาก็ไม่มีเสียงพิณพาทย์ ไม่มีเสียงอะไรให้มันวุ่นวายไม่ให้พระไปสวดหน้าเตา สวดทำไมหน้าเตาไฟไม่จำเป็นอะไรแต่ที่สวดก็เพราะได้สตังค์ไปใช้มั่งเท่านั้นเอง ไม่เห็นจะจำเป็นอะไร ถ้าเขาไปสวดที่วัดไม่ให้สวด พิณพาทย์ก็จะตี แตรก็จะเป่าพลุ ก็จะจุด พระก็สวด เอ๊ะมันทำอะไร? ปนเลอะเทอะกันไปหมดเลยตัดออก ไม่ต้องสวด เทศน์ให้ฟัง ไปยืนบนเมรุเทศน์ให้คนฟัง ก็คนมากนี่เวลาเผาศพคนมาเยอะแยะให้มันได้ประโยชน์มั่ง เขี่ยขี้ตาออกเสียมั่ง เขี่ยขี้หูออกเสียมั่ง มันจะได้เรื่องได้ราว เอ้า เทศน์ให้ฟัง พอเทศน์จบก็เผากัน ตั้งเป็นระเบียบขึ้น แต่ไม่มีใครเอาอย่าง    วัดที่มีป่าช้าไม่มีใครเอาอย่าง เขากลัวเสียชื่อ เสียชื่อว่าไปเอาอย่างท่านปัญญาเขากลัว ท่านปัญญานี่มันเป็นพระเล็ก ๆ ในสังคมสงฆ์ แต่มันใหญ่ในหมู่ชาวบ้าน มันเป็นยังงั้นแต่ในหมู่สงฆ์น่ะมันเล็กเข้าไปนั่งปลายแถว เข้าไปนั่งที่ไหนก็นั่งปลายแถว เป็นเจ้าคุณปลายแถว ไม่เหมือนพระใหญ่ ๆ ทีนี้ถ้าพระใหญ่ ๆ มาเอาอย่างพระปลายแถวมันก็เสียศักดิ์ศรี

วัดเหมือนสระน้ำใหญ่

กลับหน้าแรก

นั่น - เป็นเสียอย่างนั้น