วัดนี่ไม่ใช่สถานที่สนุก เป็นสถานที่สงบสะอาด ต้องร่มรื่นสะอาดเรียบร้อย ให้คนเข้าวัดไปแล้วสบายอกสบายใจ
วัดเมืองนครนี่หายากแล้ว ที่ว่าจะร่มรื่นน่ะ ก็มีวัดหัวอิฐอยู่วัดเดียวที่ว่าเรียบร้อยหน่อย ที่คนมันไม่รุก ยิ่งวัดอยู่ในตลาดนี่ไม่รู้ว่าวัดอยู่ตรงไหนแล้วเวลานี้

   เมื่อตะกี้ ถามว่านี่ถนนสายนี้ผ่านหน้าวัดบูรณารามใช่มั้ย เขาบอกว่าใช่ เออ แล้วมันหายไปไหนแล้ววัดไม่เห็นมี เพื่อนล้อมเสียแล้ว เพื่อนเอาหมดแล้ว รอบวัดเพื่อนเอาหมดแล้ว พระเหมือนกับอยู่ในคุกแล้วเวลานี้ ก็อยู่หลังบ้านเขาทั้งนั้น พระนี่ไปอยู่หลังบ้าน
        พระมันควรจะอยู่หน้าบ้านแต่กลับไปอยู่หลังบ้าน
        ควรจะอยู่ที่โปร่ง ๆ กลับไปอยู่ที่อึดอัดหายใจไม่ค่อยออก เพราะว่าให้เขาเช่าหมด
        พระเรานี่ไม่ต้องกลัวอดหรอกคนเขาเลี้ยง ถ้าเราประพฤติดี ประพฤติชอบ ไปอยู่ในป่าโยมยังตามไปเลี้ยงเลย ยังตามไปส่งเสริมเลย

   ท่านพุทธทาสไปอยู่ในป่าห่างบ้านห่างเมือง คนก็อุตส่าห์ไปทำบุญสุนทานกับท่าน เงินทองก็ไม่ขัดข้องทั้ง ๆ ที่ท่านไม่เรี่ยไรเลย ใครมาก็ไม่เคยเรี่ยไรเขา แต่เขาก็ทำบุญกับท่านได้สร้างโน่นสร้างนี่เรื่อย ๆ ไป ได้เป็นที่อาศัยของคนไปกราบไหว้นมัสการ นี่…เป็นยังงั้น

        แต่นี่เรามันกำลังคิดแต่เรื่องประโยชน์ คิดแต่เรื่องเงินหาเงินท่าเดียว
        เงินมันจะมีราคาอะไร
        ถ้าธรรมะไม่มีแล้วเงินมันจะมีค่าอะไร
        คนจะเอาไปใช้ในทางผิดซะด้วยซ้ำไป จะเกิดปัญหาคือความทุกข์ความเดือดร้อน


   แต่ว่าความนิยมมันเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปในทางมุ่งการเงินกลัววัดจะลำบาก ถ้าเราสอนคนให้ถือธรรมะเราไม่ลำบาก คนเขามาช่วยเราเอง เพราะเขาเห็นประโยชน์ของธรรมะ เขาได้ฟังธรรมะเขาเอาไปใช้ ไปปฏิบัติ ในชีวิตครอบครัว ครอบครัวเป็นสุข การงานเจริญ มีลูกมีหลานดี เขาก็รู้ว่านี่คืออานิสงส์ของธรรมะใครให้ธรรมะแก่เรา อ้อ หลวงพ่อวัดนั้นให้แก่เรา เขาก็ไปบำรุงหลวงพ่อเองแหละ คนนั้นเอามาให้ คนนี้เอามาให้ ไม่ลำบากไม่เดือดร้อนอะไร

   พระพุทธเจ้าอยู่ในป่า คนก็ยังตามไปบูชาไปสักการะไม่เห็นจะลำบากยากเข็ญอะไร เรามันแขวไปเองมันถึงยุ่งกันไปหนักหนา ทีนี้เราควรจะเข้าใจว่า วัดเป็นสถานที่สอนธรรมะ วัดเหมือนกับสระน้ำใหญ่ที่มีน้ำสะอาดปราศจากโทษ ใครจะไปดื่มก็ได้ ล้างหน้าก็ได้ จะอาบก็ได้ ได้ทั้งนั้นแหละ มันเป็นสระน้ำใหญ่

   ธรรมะนี่เหมือนกับน้ำสะอาด ธรรมะเหมือนน้ำที่ไม่มีเปลือกตม เป็นน้ำสะอาดเอามากินมาใช้ได้ทั้งนั้น
        วัดควรจะเป็นอย่างนี้


   เราไปวัดก็เหมือนกัน ต้องไปเพื่อศึกษาธรรมะ อย่าไปเพื่อเรื่องอื่น ๆ พระก็เหมือนกันมีหน้าที่สอนธรรมะ ไม่มีหน้าที่สอนเรื่องอื่นกับชาวบ้าน สอนธรรมะให้เขาเข้าใจ

   มาคนหนึ่งก็สอนเขา สองคน สามคน ห้าคน สิบคน ก็สอน ใครมาวัดก็ต้องสอนธรรมะ มีงานอะไรก็ต้องพยายามเทศน์พยายามสอนให้เขาเข้าใจ ถ้ามาวัดต้องเทศน์

เราต้องสร้างคน กลับหน้าแรก สวดไม่รู้เรื่อง - สวดทำไม