|
เทือกเขาสูงซับซ้อนย้อนให้เห็น |
ป่าเขาเหมนป่าเขาหลวงยิ่งหวงแหน |
|
ป่าปลายคลองวังหีบรีบตอบแทน |
ป่าคลองแพรกยังหนาแน่นพันธุ์ไม้งาม |
|
ทั้งเทือกเขาขันหมากสัตว์หลากหลาย |
รวมจนกลายเป็นผืนป่าต้นแหล่งน้ำ |
|
เกิดสายธารที่ฉ่ำเย็นโดดเด่นงาม |
เลื่องลือนาม "อุทยานแห่งชาติน้ำตกโยง" |
|
มีน้ำตกสวยงามตามแหล่งไหล |
ที่เขาเหมนอยู่ไม่ไกลจากทุ่งสง |
|
เป็นน้ำตกเจ็ดชั้นช่างบรรจง |
พุ่งลำลงสู่เบื้องล่างอย่างท้าทาย |
|
คือน้ำตกคลองกุยหรือเขาเหมน |
น้ำกระเซ็นดังซ่าอยู่ไม่เหือดหาย |
|
เขาลำโรมร่อนพิบูลย์นับรุ่นยาย |
ล้วนชอบใจน้ำตก "คูหาสวรรค์" |
|
ส่วนเทือกเขาวังหีบมีสองแห่ง |
ที่เป็นแหล่งน้ำไหลหลั่งดุจสร้างสรรค์ |
|
คือน้ำตกคลองจังน่าอัศจรรย์ |
กับหนานปลิวที่แห่งนั้นธารกว้างไกล |
|
เทือกเขาโยงมีน้ำตกสูงลิบลิ่ว |
น้ำตกปลิวเจ็ตชั้นลดหลั่นไหล |
|
น้ำตกโยงและโยงน้อยอยู่ไม่ไกล |
สายน้ำแรงจากผาใหญ่ชวนให้ชม |
|
ป่าขุนเขาที่กว้างใหญ่ ณ แห่งนี้ |
พันธุ์ไม้มีค่ามากมายที่เหมาะสม |
|
ทั้งไม้ยางตะเคียนทองที่นิยม |
ยังอุดมด้วยกระบวนมากหลุมพอ |
|
ส่วนไม้ไผ่และเถาวัลย์นั้นก็มาก |
ทั้งมีเฟิร์นพันธุ์หายากเห็นมากหนอ |
|
ป่าสมบูรณ์เพิ่มคุณค่าป่าเกินพอ |
มีคุณต่อแผ่นดินน่ายินดี |
|
ให้สัตว์ป่าอาศัยทั้งใหญ่น้อย |
เสือหมูป่าเก้งกวางคอยไม่หลีกหนี |
|
ทั้งกระจงคงเอาอย่างค่างชนี |
ไก่ป่ามีนกอีเปล้าเฝ้าพงไพร |
|
ส่วนไก่ป่ามาอยู่คู่นกเขา |
นกขมิ้นไม่ซบเซาเกาะกิ่งไหว |
|
มีมากนกกินแมลงกว่าแหล่งใด |
ป่าผืนใหญ่ที่ล้ำค่าทรัพยากร |
|
ธรรมชาติที่สรรค์แต่งให้แหล่งน้ำ |
ให้ทั้งความชุ่มชื่นช่วยคลายร้อน |
|
ได้เป็นแหล่งศึกษาป่าดงดอย |
ยอมเหน็ดเหนื่อยได้พักผ่อนและหย่อนใจ |
|
มาช่วยกันรักษาป่าผืนนี้ |
สมกับที่ได้คุณค่าอย่าเหลวไหล |
|
ช่วยปลูกป่าไม่ล่าสัตว์จากพงไพร |
เที่ยวคราใดเก็บเพียงภาพทรงจำ |
|
"อุทยานแห่งชาติน้ำตกโยง" |
จะอยู่คงคู่ป่าใหญ่ในสยาม |
|
อนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าคู่ฟ้าคราม |
ร่วมรักษาดินแดนแหล่งน้ำตลอดไป |
