 |
|
 |
|
ชื่อท้องถิ่น |
ลำเพ็ง ลำเท็ง |
ชื่อวงศ์ |
PTERIDACEAE |
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Stenochlaena
palustris (Burm. f) Bedd. |
ลักษณะลำต้น |
เป็นไม้เถาเลื้อยเกาะยึดติดไม้อื่น |
ลักษณะใบ |
คล้ายยอดผักกูด สีแดงอมน้ำตาล
ขอบใบหยักเล็กน้อย ผิวใบด้านหน้าเรียบมัน หลังใบมีเส้นใบนูน ใบแก่จะแข็ง |
ส่วนที่ใช้เป็นอาหาร |
ยอด ใบเพสลาด |
ใช้เป็นอาหารประเภท |
ยอดเป็นผักเหนาะ แกงเลียง ผัด |
รสชาติ |
จืดเย็น |
ส่วนที่ใช้ขยายพันธุ์ |
เถา |
พื้นที่ที่เจริญเติบโตได้ดี |
ชอบที่ราบลุ่ม ชิ้นแฉะ ป่าพรุ
หรือขึ้นในสวนมะพร้าว |
ฤดูกาลที่ให้ผลผลิต |
ตลอดปี |
ส่วนที่เป็นพิษ |
ไม่มี |
ประโยชน์ใช้สอย |
ไม่มี |
ความเชื่อ |
ไม่มี |
สรรพคุณทางสมุนไพร |
ใช้ใบตำผสมกับดินประสิวดิบเล็กน้อยโปะกระหม่อมเด็กแก้ร้อนใน ทั้งต้น
ต้มแก้ไข้ผ้าง ไข้พิษ ไข้ปวดหัวตัวร้อน ไข้หวัด หืดหอบ ไข้สันนิบาต
ไข้ที่ไม่ทราบสมุฎฐาน |
|