นิพพานไม่ได้แปลว่าตาย

สิ่งที่เรียกว่าธรรมะนี้มีนิพพานเป็นที่มุ่งหมาย อย่าไปกลัวนิพพาน อย่ามี่สอนกันผิด ๆ ในโรงเรียน นิพพานแปลว่าตาย ตายของพระอรหันต์ นี่มันผิดเกินร้อยเปอร์เซ็น พระอรหันต์ตายไม่ได้ เปลือกร่างกายตายได้ แต่ตัวพระอรหันต์ตายไม่ได้

คำว่า “นิพพาน” ไม่ได้แปลว่าตาย มันแปลว่าดับเย็นสิ่งที่ร้อน สิ่งที่เป็นทุกข์ ที่ร้อนดับลงไปเรียกว่านิพพาน มีภาวะเย็นไม่มีไฟ ไม่มีความร้อน ภาวะเย็นคือนิพพาน

ธรรมะทั้งปวงมีจุดมุ่งหมายที่นิพพาน มุ่งไปที่นิพพานจะปฏิบัติธรรมะอย่างไร ข้อไหน แขนงไหน เท่าไร ก็มุ่งไปสู่ความดับเย็นเป็นปกติ ไม่มีทุกข์ ไม่มีร้อน ไม่ร้อนด้วยกิเลส ไม่ทุกข์ด้วยการเจ็บปวดทรมาน

เหล่านี้เรียกว่ามีนิพพานเป็นอารมณ์

ธรรมะคือสิ่งนี้ ธรรมะคือหน้าที่ที่จะช่วยให้รอด สูงสุดจนพระพุทธเจ้าท่านเคารพ ก็มีนิพพานคือความสงบเย็น ดับเย็นเป็นจุดที่มุ่งหมาย นี่คือธรรมะ


  ต้นเหตุแห่งปัญหา

ที่นี้มาดูกันที่ต้นเหตุแห่งปัญหา เมืองนครฯมีปัญหา คือความยุ่งยาก ลำบาก เดือดร้อน นี้คือตัวปัญหา

ต้นเหตุแห่งปัญหาคือขาดธรรมะ ขาดการปฏิบัติหน้าที่ที่ถูกต้อง ไม่มีการปฏิบัติหน้าที่ที่ถูกต้อง มันก็เกิดปัญหาขึ้นมาปัญหานี้มันซับซ้อนหลายอย่าง พัวพันกันหลายอย่าง มันมีสิ่งที่ยั่วให้ทิ้งธรรมะ

ความเห็นแก่ตัว ความเห็นแก่กิเลส เรื่องกิน เรื่องกาม เรื่องเกียรติ อย่างโง่เขลาเหล่านี้ เป็นเหตุให้ทิ้งธรรมะไป ไปหลงกันแต่สิ่งเหล่านั้น เมื่อทิ้งธรรมะกันเสียแล้ว มันหมายความว่าทิ้งสิ่งที่เนื่องกันหลายอย่าง วัฒนธรรมก็ดี ศีลธรรมก็ดี ศาสนาก็ดี ถูกทิ้งไปโดยไม่รู้สึกตัว มันยากตรงที่ไม่รู้สึกตัว แท้จริงถ้ามันรู้สึกตัว มันก็ไม่ทิ้งกัน

เมื่อทิ้งธรรมะ ทิ้งสิ่งเหล่านี้แล้ว มันก็มีปัญหาเกิดขึ้นมา


  สิ่งที่ร้ายกาจที่สุด

สิ่งที่ร้ายกาจที่สุดก็คือ ความเห็นแก่ตัว ขอให้สนใจทำความรู้จักกันให้ดี ๆ ความเห็นแก่ตัวนี้มันลึกซึ้งมหาศาล เมื่อเห็นแก่ตัว มันก็ไม่เห็นแก่ธรรมะ ไม่เห็นแก่ความถูกต้อง ไม่เห็นแก่เพื่อนมนุษย์

นี่ล่ะ ความเห็นแก่ตัว

เดี๋ยวนี้ดูเถอะ ไปที่ไหนที่ไหน เที่ยวไปที่ไหนก็ดูให้เห็น มันมีสัญลักษณ์หรือนิมิตแห่งความเห็นแก่ตัวไปเสียหมด ตามถนนหนทาง บนบ้านบนเรือน ที่ไหน ที่ไหน ในระดับสูงสุดในโลกทั้งโลก ปัญหาระหว่างประเทศ ปัญหาโลก ปัญหาบุคคล มันมาแต่ความเห็นแก่ตัว

ขอฝากไว้ให้เป็นพิเศษ ให้ไปศึกษาให้เห็น โดยเฉพาะที่ตัวเองมีความเห็นแก่ตัว และไม่เห็นแก่ความถูกต้อง ไม่เห็นแก่เพื่อนมนุษย์


  เห็นแก่ตัวด้วยกิเลส

เมื่อเห็นแก่ตัวแล้ว ก็บ้าตัว หลงตัว เมาตัว บ้าดี เมาดี หลงดี ไปตามเรื่องของผู้เห็นแก่ตัว ฆ่าตัวตายก็เพราะความเห็นแก่ตัว มันหลงทางแล้ว เป็นบ้าต้องไปเข้าโรงพยาบาลบ้าก็มี ซึ่งมีมูลเหตุมาจากความเห็นแก่ตัวที่มันหลงทาง คิดดูซิ เห็นแก่ตัว แทนที่จะรักตัว ช่วยตัวมันกลับเป็นอันตรายแก่ตัว

นี่มันเห็นแก่ตัวของกิเลส เห็นแก่ตัวโดยกิเลส ภาษาที่เราพูดกันตามธรรมดาสามัญทั่วไปในโลก ที่ว่าเห็นแก่ตัว Selfish เห็นแก่ตัวอย่างนั้น ถ้ารักตัว สงวนตัว คุ้มครองตัว อบรมปรับปรุงตัว นั่นอีกความหมายหนึ่งอย่างนั้นไม่เห็นแก่ตัว ไม่ใช่ Selfish มันเห็นแก่ตัวด้วยสติปัญญา ไม่ใช่เห็นแก่ตัวด้วยกิเลส ด้วยอวิชชา

เดี่ยวนี้มันเห็นแก่ตัวด้วยกิเลส ด้วยตัณหา ด้วยอวิชชา โดยมีเหยื่อล่อ มีความโง่มันพาไป เห็นแก่ตัวอย่างนี้นำไปสู่ความพินาศ โลกกำลังจะวินาศเพราะความเห็นแก่ตัว

ควบคุมมันไม่ได้ก็วินาศ