Untitled

http://www.tungsong.com


ประเวศ วะสี
วิสุทธิ์ ใบไม้
สมศักดิ์ สุขวงศ์
ฉลาดชาย รมิตานนท์
ชนวน รัตนวราหะ
ระพี สาคริก
ยศ สันตสมบัติ

การพัฒนากับการทำลาย ความหลากหลายทางชีวภาพในระดับมหภาค

 
ข้อเท็จจริงอย่างหนึ่งที่น้อยคนจะปฏิเสธได้ก็คือ แมลงทุกตัวทุกชนิดก็ดี ทุกหย่อมหญ้าของพืชต่างๆ
ที่เราดูด้วยความด้อยความรู้ความเข้าใจ “ ไม่มีค่าทางเศรษฐกิจ” หรือทุกๆ เมล็ดของข้าวพันธุ์พื้นเมืองที่แท้จริงแล้วล้วนแต่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อความอยู่รอดและอยู่ดีกินดีของมนุษย์ทั้งมวลในโลก ทั้งๆ ที่ทราบกันดีดังกล่าวแล้วแต่การรื้อทิ้งทำลาย “ระบบการเลี้ยงดูชีวิต” ในโลกทีละระบบๆ ก็ยังดำเนินไปอย่างเสี่ยงต่อการแตกดับและไม่มีท่าทีว่าจะหยุดยั้งในนามของการ “พัฒนา” และที่น่าตระหนกตกใจอย่างยิ่งก็คือ นโยบายการพัฒนาของประเทศต่างๆ ในโลกรวมทั้งประเทศไทย ในช่วง 4-5 ปี ทศวรรษที่ผ่านมา โดยการสนับสนุนขององค์กรการเงิน และช่วยเหลือทางเทคนิควิชาการระดับโลก ซึ่งเป็นบรรษัทข้ามชาติต่างๆ ร่วมอยู่ด้วยได้ทำลายความหลากหลายทางชีวภาพของโลกลงอย่างมากมายหลากหลายรูปแบบและวิธีการ ตั้งแต่การตัดไม้จากป่า การเปลี่ยนแปลงชนิดและพันธุ์ของพืชธัญญาหารต่างๆ ของชาวนาในโลกที่สาม สนับสนุนให้พวกเขาเหล่านั้นละทิ้งพืชพันธุ์พื้นเมืองนับร้อยๆ พันๆ สายพันธุ์แล้วหันมาปลูกธัญพืชจำนวนไม่กี่พันธุ์ที่นักวิทยาศาสตร์สังกัดองค์กร หรือสถาบันดังกล่าวผสมขึ้นมาใหม่ โดยอ้างว่าเพื่อเป็นการเพิ่มผลผลิตอาหารของโลก เพื่อเป็นการแก้ไขความอดอยาก ยากจน เราเรียกกิจกรรมนี้ว่า “ การปฏิวัติเขียว” (The green revolution)

 
อย่างไรก็ตาม เป็นที่น่าสังเกตว่า หลังจากกิจกรรมการปฏิวัติเขียวได้ดำเนินอย่างน้อยสามทศวรรษ
ก็เริ่มเป็นที่ตระหนักและยอมรับกันมากขึ้น(ยกเว้นในหมู่ภาครัฐของประเทศต่างๆ รวมทั้งไทยด้วย) ว่าการปฏิวัติเขียวล้มเหลวทั้งในแง่ของการเพิ่มผลผลิต การแก้ไขปัญหาความยากจน ปัญหาความอดยากและปัญหาทุโภชนาการ และประเด็นสำคัญที่สุดก็คือก่อให้เกิดปัญหาผลกระทบทางสภาพแวดล้อมนานาชนิดที่รุนแรงตามมาอย่างคาดไม่ถึง และผลกระทบที่เป็นจุดสนใจหลักของบทความนี้คือการทำลายความหลากหลายทางชีวภาพทั่วทุกถิ่นฐาน ไม่ว่าเป็นในป่าเขาลำเนาไพร ในเรือกสวนไร่นา มหาสมุทร ทะเล ห้วยหนอง คลอง บึง หมู่บ้าน ชุมชนและในเขตเมือง


ยุทธวิธีในการป้องกันรักษาไว้ซึ่งความหลากหลายทางชีวภาพ BACK ปัญหาอันเกิดจากการพัฒนาประเทศกับความจำเป็น