 |
|
 |
|
ชื่อท้องถิ่น |
ชีเงาะ เภาหมากขาว เถาหมวกแดง ทีเงาะ |
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Xylinabaria minutiflora,Pierre |
ลักษณะลำต้น |
ขึ้นเป็นกอ เป็นไม้เถาเนื้อแข็งรูปสามเหลี่ยม ถ้าขึ้นในป่าใหญ่จะขึ้นเป็นเถาวัลย์ เถาโตเต็มที่ ขนาดเท่าวงขา สีน้ำตาล |
ลักษณะใบ |
เป็นพืชใบเลี้ยงคู่ ใบเรียวแหลม ผิวเรียบหน้าใบลื่น มียางสีขาวใบเกรียมกรอบ |
ลักษณะดอก |
เป็นช่อสีขาว ห้อยระย้า 1-2 นิ้ว เหมือนดอกพิกุล ดอกจะปลิวเมื่อแก่ |
ลักษณะผล |
สีเขียว กลมเรียว ปลายแหลม ผิวเกลี้ยง ออกเป็นช่อ ช่อละ 4-5 ผล เมื่อสุกผลจะแตก ข้างในมีขนสีขาวและเมล็ดติดอยู่ใต้ขนปลิวไปตกที่ต่างๆ เพื่อขยายพันธุ์ ต่อไป |
ส่วนที่ใช้เป็นอาหาร |
ยอด ผล |
ใช้เป็นอาหารประเภท |
ยอด ทำแกงเลียง แกงส้ม ผล ใช้แกงส้ม มีรสเปรี้ยว เจือฝาดนิดๆ |
รสชาติ |
เปรี้ยว ฝาด |
ส่วนที่ใช้ขยายพันธุ์ |
โดยการใช้รากที่สมบูรณ์ รากชอนไซไปที่ไหน จะแตกขึ้นเป็นกอที่นั้น หรือโดยการแยกต้นอ่อนไปปลูก หรือใช้เมล็ด ปลูกเป็นไม้ประดับ ทำเป็นไม้ดัดหรือไม้ซุ้ม |
พื้นที่ที่เจริญเติบโตได้ดี |
เจริญเติบโตได้ดีในดินแถบเนินเขา และ ดินที่มีความสมบูรณ์พอเหมาะ |
ฤดูกาลที่ให้ผลผลิต |
ตลอดปี |
ส่วนที่เป็นพิษ |
ไม่มี |
ประโยชน์ใช้สอย |
น้ำยางมีความเหนียว ชาวบ้านใช้ดักนก ดักแมลง ใช้อุดรูรั่วของภาชนะต่างๆ และใช้ปะเสื้อผ้าได้ในคราวจำเป็น |
ความเชื่อ |
ไม่มี |
สรรพคุณทางสมุนไพร |
ฟอกโลหิตระดู แก้ช้ำใน ถ่ายเสมหะ แก้น้ำลายเหนียว แก้ไข้สันนิบาต แก้เมือกมันในลำไส้ให้ตก |
|