จงบูชาหนทางที่จะนำไปสู่นิพพาน บังคับตัวเอง บังคับตัวเองให้อยู่ในความถูกต้อง ทำแต่สิ่งที่ถูกต้อง พอใจไม่ว่าหน้าที่อะไร ขอให้ถูกต้องและพอใจ ไม่ว่าจะอาบน้ำ ถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ อยู่ด้วยความถูกต้องพอใจตลอดเวลา กินอาหารให้ถูกต้อง พอใจจะล้างถ้วยล้างจาน การกวาดบ้านถูเรือนเป็นสมาธิ มีสมาธิอยู่ที่การล้างถ้วย ล้างจานนั่นแหละ จิตจะฝึกสมาธิเหมือนกันกับที่เขาฝึกกันตามป่าตามดง เราฝึกกันที่การล้างถ้วยล้างจาน การกวาดบ้านถูเรือนอย่าเห็นเป็นของเลวทรามต่ำช้าอะไรเลย คำว่าหน้าที่ หน้าที่ หน้าที่ ไม่มีเล็กน้อย ไม่มีต่ำช้า สูงสุดกันทั้งนั้นแหละ คือมันช่วยให้รอดไม่มีอะไรที่จะช่วยให้รอด นอกจากสิ่งที่เรียกว่าหน้าที่
ถ้าคนไม่ทำหน้าที่ ไม่มีใครช่วยล่ะ ให้พระเจ้ามาสักฝูงก็ช่วยอะไรไม่ได้ ถ้าคนมันไม่ทำหน้าที่ ช่วยไม่ได้หรอก ท้าทายอย่างนี้ผีสางเทวดาจะมาช่วยก็ช่วยไม่ได้ ถึงจะมีเคราะห์ดีโชคดีก็ช่วยไม่ได้ เพราะคนไม่ทำหน้าที่ ทำหน้าที่เท่านั้นแหละหน้าที่จะกลายเป็นหน้าที่ขึ้นมา พระเจ้าจะไม่ช่วยคนที่ไม่ทำหน้าที่ เขาพูดกันมานานแล้ว หน้าที่จะเป็นพระเจ้า ถ้าเราทำให้สมบูรณ์ให้ถึงที่สุดแล้ว หน้าที่ก็จะกลายเป็นพระเจ้า แล้วก็จะช่วยให้รอด คนก็รอดสัตว์ทั้งหลายก็รอด ต้นไม้ก็รอด ถ้ามันทำหน้าที่ ถ้ามันไม่ทำหน้าที่ก็ตามหมดแหละ คนก็ตาย สัตว์ก็ตายต้นไม้ก็ตาย ในโบสถ์บางแห่งมีแต่สั่นเซียมซี ไม่มีการทำหน้าที่ โบสถ์นั้นก็ไม่มีธรรมะ เพราะนั่งสั่นแต่เซียมซี ธรรมะไปอยู่กลางทุ่งนาไถนาอยู่กลางแดดเหงื่อท่วมตัวกลับมีธรรมะ ธรรมะคืออย่างนี้
ธรรมะคือหน้าที่ หน้าที่ที่ถูกต้องแก่ความรอด รอดชีวิตด้วยรอดจากความทุกข์ด้วยขอให้ธรรมะเป็นที่พึ่งสรณะ พระพุทธเจ้าท่านสอนอย่างนี้ มีธรรมะเป็นสรณะมีตนเองเป็นทีพึ่ง มีตนเองเป็นสรณะ ต้องทำด้วยตนเองจะให้คนอื่นมาทำแทนไม่ได้ นี้บอกให้ทราบว่า ไม่เคยพบที่ไหนในพระไตรปิฎกที่พระพุทธเจ้าสอนให้พึ่งพระพุทธพึ่งพระธรรม พึ่งพระสงฆ์นี่ ไม่เคยมีหรอก มีแต่ให้พึ่งตัวเอง ให้พึ่งธรรมะ คือจงปฏิบัติตามหลักพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นการปฏิบัติธรรมะ ก็กลายเป็นการพึ่งตนเองขึ้นมา ถ้าพระพุทธเจ้าช่วยก็เป็นไสยศาสตร์ขึ้นมาอีกแหละ สิ่งภายนอกมาช่วยก็กลายเป็นไสยศาสตร์ พึ่งตนเองช่วยตนเองจึงจะเป็นพุทธศาสตร์
ข้อนี้ต้องถือให้เคร่งครัด เตรียมพร้อมที่พึ่งตัวเอง ช่วยตัวเองหากว่าไม่มีหน้าที่ก็ไม่มีธรรมะ ไม่มีหน้าที่ก็ไม่มีธรรมะ พอหน้าที่อย่างใดอย่างหนึ่งอยู่ก็มีธรรมะ ทุกกระเบียดนิ้วทุกนาทีก็ยิ่งดี หมายความว่าเราระวังให้ถูกต้องทุกอริยาบท ทุกเวลา ทั้งตื่นและหลับ ให้มีแต่ความถูกต้องอยู่ที่เนื้อที่ตัว เรียกว่ามีธรรมะ มีธรรมะ โชคดี ฤกษ์ดี ยามดี ช่วยไม่ได้หรอก มันเป็นเรื่องว่าเอาเอง เป็นเรื่องโง่เป็นเรื่องหลง พิสูจน์ไม่ได้ ทำหน้าที่ให้ถูกต้องนี่แหละเป็นธรรมะ เป็นสิ่งที่ช่วยได้ จึงมีคำตรัสในพระบาลีว่า ฤกษ์ดี ยามดีนี่น่ะ มันอยู่ที่การปฏิบัติให้ถูกต้องทางกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม ที่เวียนไปทางเบื้องขวานะถูกต้อง หากเวียนไปเบื้องซ้ายมันไม่ถูกต้อง กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่มันเวียนไปทางเบื้อขวามันช่วยได้ นั่นแหละคือฤกษ์ดียามดี โชคดีอะไรดีอยู่ในนี้หมดแหละไม่ใช่จ้างหมดดูให้เสียตางค์เปล่าๆ เพราะดูแล้วโชคดีเราก็ทำดีถ้าดูแล้วโชคร้ายเราก็ทำดี แล้วจะไปเสียงสตางค์ดูทำไมล่ะ ตั้งหน้าตั้งตาทำดีทำถูกต้องเสมอไปก็แล้วกัน จะเป็นพุทธศาสตร์จะไม่เป็นไสยศาสตร์
ขอให้สนใจแก้ปัญหาด้วยตนเอง หรือให้มีธรรมะขึ้นในตนเอง ธรรมะก็จะช่วย ธรรมะเฉยๆ ช่วยไม่ได้หรอก ช่วยไม่ได้จึงต้องเป็นธรรมะที่ปฏิบัติถูกต้องๆ พอใจๆ ถูกต้องพอใจ ถูกต้องพอใจ ช่วยตนเองยกมือไหว้ตนเองจึงจะช่วยได้ เอาสิ่งนี้แหละเป็นหลักเกณฑ์มาแก้ปัญหาที่เมืองนครก็ดี ที่ไหนก็ดีไม่มีหลักอื่นนอกจากหลักนี้ปฏิบัติธรรมะให้ถูกต้อง บูชาธรรมะเป็นสิ่งที่สูงสุด ซึ่งพระองค์ก็ทรงบูชาคือ บูชาหน้าที่ เป็นบิดามารดา ก็ทำหน้าที่ให้ถูกต้อง เป็นครูอาจารย์ก็ทำหน้าที่ให้ถูกต้อง เป็นเด็กก็ทำหน้าที่ให้ถูกต้อง เป็นวัยรุ่นก็ถูกต้อง วัยหนุ่มสาวก็ถูกต้องพ่อบ้านแม่เรือนก็ถูกต้อง คนแก่เฒ่าก็ถูกต้อง มันมีแต่ความถูกต้อง นั่นแหละคือธรรมะ ธรรมะไปทุกหัวระแหง หวังว่าจะได้สนใจในสิ่งที่เป็นที่พึ่งได้ สิ่งนั้นคือธรรมะที่เราได้กระทำด้วยตนเอง ให้มันเกิดมีขึ้นมาในตัวของเราเอง มันก็จะแก้ปัญหาได้ทุกอย่าง
ขอให้สนใจคำๆ นี้ ธรรมะ คือหน้าที่ ขอให้เห็นแก่ธรรมะอย่าเห็นแก่ตัว ถ้าเห็นแก่ตัวก็จะไม่เห็นแก่ธรรมะ เห็นแก่กิเลสตัณหาไปหมดแหละ ถ้าไม่เห็นแก่ตัวเห็นแก่ธรรมะนั่นแหละ มันก็จะแก้ปัญหาได้ ถ้าเห็นแก่ตัวมันก็ไม่มีธรรมะ มันก็จะเพิ่มปัญหา เพิ่มปัญหา ขอให้ดูเถอะ ทุกหนทุกแห่งทุกกระเบียดนิ้ว ทุกหย่อมหญ้าในโลกเต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัว จึงมีปัญหาเต็มไปหมด ปัญหายิ่งมากขึ้นมากขึ้น ปู่ย่าตายายไม่เคยมีปัญหามากมายอย่างนี้มันก็พร้อมที่จะฆ่ากันให้วินาศสักวันหนึ่ง ถ้าธรรมะมาทันท่วงทีโลกนี้ก็จะไม่วินาศ ถ้าธรรมะหายไปโลกนี้ก็จะวินาศ พูดได้แต่เพียงเท่านี้ธรรมะที่ประพฤติปฏิบัติอยู่นั่นแหละ จะแก้ปัญหาได้โดยแท้จริง
การบรรยายนี้มันจะรุนแรงไปบ้าง ก็ขอให้ถือว่าอาตมาก็เป็นคนนคร มีปู่ย่าตายายเป็นชาวปากพนัง ขอโอกาสพูดตรงๆ ไม่เกรงใจ ให้เอาไปคิดดูเสียด้วย ถ้าจะเห็นแก่กันและกันบ้าง ขอให้เอาไปคิดดูคิดดูให้เข้าใจถูกต้องตามเป็นจริง และก็ตัดปัญหาตัดความทุกข์ที่รากที่เหตุ อย่าไปตัดที่ปลายเหตุ เดี๋ยวมันจะเหมือนเอาไม้สั้นไปรันขี้ มันยิ่งมีความทุกข์เลอะเทอะไปหมด ยุ่งที่เหตุก็ตัดทีเหตุนั่นแหละ ถึงจะเอาชนะได้ นี่เป็นหลักหัวใจพระพุทธศาสนา ว่า สิ่งทั้งปวงนั้นมันเกิดขึ้นมาแต่เหตุ ต้องจัดการที่เหตุจึงจะได้ผล ตามที่ตัวต้องการ การบรรยายนี้ก็สมควรแก่เวลาแล้ว โดยหัวข้อใหญ่ใจความว่า ปฏิบัติธรรมะ ให้มีธรรมะสำหรับช่วยแก้ปัญหา ขอให้อยู่กันด้วยความผาสุกสวัสดีทุกทิวาราตรีกาลเทอญ |
 |
 |
หน้าที่ไม่มีเล็กน้อย