ในการเล่นสะบ้ามีศัพท์เฉพาะที่ใช้เรียกนอกเหนือจากที่กล่าวแล้วหลายคำ ได้แก่ |
ยิงเลื้อย | หมายถึง | ยิงให้ลูกเกยหมุนติ้วกลิ้งไปตามลานอย่างช้าๆ เข้าสู่เน็ดบ้า การยิง ลักษณะนี้ผู้ยิงต้องใช้ แรงกดหมุนสะบ้าค่อนข้างมาก แต่ค่อยๆ ปล่อยสะบ้าออกไปอย่างระวัง |
ยิงหล็อกก็อกแก็ก |
หมายถึง |
ยิงให้ลูกเกยเต้นไปหรือไปไม่ค่อยตรงทิศทาง ลักษณะเกยก็หมุนไม่เต็มที่ |
ยิงเพาะ |
หมายถึง |
ยิงจำเพาะให้ถูกลูกขี้ตั้งลูกใดลูกหนึ่ง เวลายิงต้องเล็งให้แม่นยำ แล้วปล่อยลูกเกยให้พุ่งไปตกถูกลูกขี้ตั้งลูกนั้นโดยไม่ต้องให้หมุนกลิ้งไปตามลาน |
ยิงแตก |
หมายถึง |
ยิงที่เดียวถูกลูกสะบ้าล้มหลายลูกถ้าล้มหมดทั้งแถวเรียกว่า "แตกทั้งราว" |
ยิงฉีกหู |
หมายถึง |
ยิงเลื้อยโดยให้ลูกสะบ้าตีแนวโค้ง ลงจากหูสะบ้าข้างหนึ่ง การยิงแบบนี้เพื่อให้สะบ้าแตก |
บ้าถีบ |
หมายถึง |
ยิงแล้วถูกสะบ้าล้มอย่างน้อย 2 แถบ โดยช่วงกลางมีบางลูกไม่ล้ม ลักษณะการล้มเช่นนี้ของลูกขี้ตั้ง เนื่องจากเมื่อลูกเกยกระทบลูกขี้ตั้งครั้งแรก แล้วจะกระโดดขึ้นไปถูกลูกขี้ตั้งอีกแถบหนึ่ง |
บ้าฟันหัก |
หมายถึง |
เน็ดสะบ้าที่ถูกยิงแล้วเกิดช่องโหว่อยู่บางตอน |
ประเภทการเล่นสะบ้า |
Home |