ในการเล่นสะบ้ามีศัพท์เฉพาะที่ใช้เรียกนอกเหนือจากที่กล่าวแล้วหลายคำ ได้แก่

ยิงเลื้อย	หมายถึง	ยิงให้ลูกเกยหมุนติ้วกลิ้งไปตามลานอย่างช้าๆ เข้าสู่เน็ดบ้า การยิง ลักษณะนี้ผู้ยิงต้องใช้ แรงกดหมุนสะบ้าค่อนข้างมาก แต่ค่อยๆ ปล่อยสะบ้าออกไปอย่างระวัง
ยิงหล็อกก็อกแก็ก	หมายถึง	ยิงให้ลูกเกยเต้นไปหรือไปไม่ค่อยตรงทิศทาง ลักษณะเกยก็หมุนไม่เต็มที่

ยิงเพาะ	หมายถึง	ยิงจำเพาะให้ถูกลูกขี้ตั้งลูกใดลูกหนึ่ง เวลายิงต้องเล็งให้แม่นยำ แล้วปล่อยลูกเกยให้พุ่งไปตกถูกลูกขี้ตั้งลูกนั้นโดยไม่ต้องให้หมุนกลิ้งไปตามลาน
ยิงแตก	หมายถึง	ยิงที่เดียวถูกลูกสะบ้าล้มหลายลูกถ้าล้มหมดทั้งแถวเรียกว่า "แตกทั้งราว"

ยิงฉีกหู	หมายถึง	ยิงเลื้อยโดยให้ลูกสะบ้าตีแนวโค้ง ลงจากหูสะบ้าข้างหนึ่ง การยิงแบบนี้เพื่อให้สะบ้าแตก
บ้าถีบ	หมายถึง	ยิงแล้วถูกสะบ้าล้มอย่างน้อย 2 แถบ โดยช่วงกลางมีบางลูกไม่ล้ม ลักษณะการล้มเช่นนี้ของลูกขี้ตั้ง เนื่องจากเมื่อลูกเกยกระทบลูกขี้ตั้งครั้งแรก แล้วจะกระโดดขึ้นไปถูกลูกขี้ตั้งอีกแถบหนึ่ง

บ้าฟันหัก

หมายถึง

เน็ดสะบ้าที่ถูกยิงแล้วเกิดช่องโหว่อยู่บางตอน

ประเภทการเล่นสะบ้า

Home