ชื่อท้องถิ่น	พริกน้อย
ชื่อวิทยาศาสตร์	Piper nigrum L.
วงศ์	PIPERACEAE
ชื่อสามัญ	Pepper
ลักษณะ	ไม้เถาเนื้อแข็ง อายุยืน ลำต้นมีลักษณะเป็นข้อ ๆ คล้ายต้นพลู รากฝอยออกบริเวณข้อเพื่อใช้ยึดเกาะ ข้อโป่งนูน ใบเดี่ยว เรียงสลับรูปไข่ กว้าง 5 - 8 ซ.ม. ยาว 8 - 11 ซ.ม. ดอกช่อ ออกที่ซอกใบ ดอกย่อยสมบูรณ์เพศ สีขาวแกมเขียว ผลเป็นผลสด กลม จัดเรียงตัวแน่นอยู่บนแกน ผลอ่อนสีเขียว เมื่อสุกมีสีแดง ภายในจะมีเมล็ดกลมสีขาวนวล
การขยายพันธุ์	เมล็ด, ไหลหรือยอดปักชำ และการเสียบยอด
ส่วนที่นำมาเป็นยา	ผล และเมล็ด
สารเคมีและสารอาหารสำคัญ	น้ำมันหอมระเหย และอัลคาลอยด์ piperine ซึ่งมีฤทธิ์กระตุ้นประสาทและเป็นยาฆ่าแมลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งแมลงวัน
สรรพคุณทางยา และวิธีใช้	ใช้เป็นยาขับลม แก้อาการปวดท้อง ท้องอืดเฟ้อ บำรุงธาตุ เจริญอาหาร ขับเหงื่อ ขับปัสสาวะ แก้ไอขับเสมหะ และกระตุ้นประสาท : ใช้ผลและเมล็ดแห้ง 0.6 - 1.5 กรัม ต้มน้ำกิน หรือบดเป็นยาผงหรือบรรจุแคปซูลยาเม็ด
ข้อควรรู้	ไม่ควรกินครั้งละมาก ๆ ติดต่อกันนาน ๆ อาจมีผลเสียต่อปอด หรือทำให้เป็นริดสีดวงทวาร  สตรีมีครรภ์ไม่ควรรับประทานมากเกินไป