ชื่อท้องถิ่น	โสนหิน โสนกินดอก โสนน้ำ โสนหนอง โสน ผักฮองแฮง(ภาคเหนือ)
ชื่อวิทยาศาสตร์	Sesbania javanica Miq
วงศ์	LEGUMINOSAE, PAPILANACEAE
ชื่อสามัญ
ลักษณะ	เป็นไม้พุ่ม สูง 1-2 เมตร ลำต้นตั้งตรง ใบ เป็นใบประกอบรูปขนนก มีใบย่อยจำนวนมาก ก้านใบสั้น ดอก ออกเป็นช่อกระจะ ที่โคนกิ่งและปลายยอด คล้ายดอกถั่ว แต่ละช่อมี 10-15 ดอก ก้านดอกยาว ดอกสีเหลือง กลีบเลี้ยง 5 กลีบ กลีบดอก 5 กลีบ ผล เป็นฝักแบน ฝักอ่อนสีเขียว ฝักแก่สีม่วงอมน้ำตาล
การขยายพันธุ์	ใช้เมล็ดมาหว่าน ต้นโสนจะขึ้นเองได้ง่ายไม่ต้องบำรุงรักษามากนัก
ส่วนที่นำมาเป็นยา	ลำต้น ดอก
สารเคมีและสารอาหารสำคัญ	มีสารสีเหลือง เป็นสารแคโรทีนอยด์ (carotenoid) มีแคลเซียม ฟอสฟอรัส เหล็ก และวิตามินอีกหลายชนิด
สรรพคุณทางยา และวิธีใช้	ขับปัสสาวะ : ใช้ลำต้นมาเผาไฟให้เกรียม แล้วเอามาต้มชงเอาน้ำดื่ม    แก้ปวดมวนท้อง : ใช้ดอก นำมาผัดน้ำมันเล็กน้อย หรือเอามาลวกแล้วจิ้มน้ำพริกรับประทานเป็นอาหาร