![]() |
|
ที่พึงสังวรคือ |
|
| กระบี่เป็นศัสตราวุธคมกล้า | |
| หากใช้ในทางดีงาม | |
| จะเป็นกุศลไม่สิ้นสุด | |
| ใช้ประกอบความชั่วร้าย | |
| ก็เป็นบาปกรรมมหันต์ | |
เพ็กฮ้วยเกี่ยม |
|
ไม่ทันถล่มอริราช |
|
| บู๊มก (อีกชื่อหนึ่งของงักฮุย) ถูกปรักปรำเป็นมลทิน | |
| ราชวงศ์ฮั่นรอกอบกู้ | |
| จูกัวะ (ขงเบ้ง) ล่วงลับดับสูญ | |
| มวลชนโศกเศร้าอาดูร | |
| คุณธรรมคงคู่ชั่วนิรันดร์ | |
เพ็กฮ้วยเกี่ยม |
|
ในโลกสามารถเกิดเรื่องทุกประการ |
|
| คนดีงามไม่แน่ว่าจะโชคดี | |
| และคนร้ายไม่แน่ว่าจะโชคร้ายตลอดไป | |
| ตรงกันข้าม คนร้ายไม่แน่ว่าจะโชคดี | |
| คนดีไม่แน่ว่าจะโชคร้าย | |
| ทุกผู้คนล้วนต้องตาย | |
| ผู้ที่ตายช้าก็ไม่แน่ว่าจะโชคดี | |
กระบี่ใจพิสุทธิ์ |
|
การซัดอาวุธลับ |
|
| ต้องฝึกกำลังก่อน ค่อยฝึกความแม่นยำ | |
| เชื่อมั่นในความหนักเบาที่ใช้ออกก่อน | |
| ค่อยถกถึงความแม่นยำ | |
เพ็กฮ้วยเกี่ยม |
|
จันทร์เพ็ญมีสักกี่ครา |
|
| กุมจอกสุราถามฟ้า เกรงว่าฟ้าไม่ยุ่งเกี่ยว | |
| จันทร์เพ็ญคิดออกมาเมื่อไรก็ออกมา | |
| ไม่เผยโฉมก็ไม่เผยโฉม | |
เพ็กฮ้วยเกี่ยม |
|
ในยุทธจักรจองล้างจองผลาญ |
|
| เมื่อใดจึงเลิกรา? | |
| มิสู้เป็นราษฎรที่อยู่ใต้ตัวบทกฎหมาย | |
| ใช้ชีวิตโดยสันโดษ | |
เพ็กฮ้วยเกี่ยม |
|
มีบ้างบางคนมีพร้อมทุกสิ่ง เพียงแต่กลัวตาย |
|
| เนื่องเพราะหวาดกลัว ไม่ว่าอะไรล้วนยินยอมกระทำ | |
| เพียงเพื่อรักษาชีวิตไว้ ไม่ว่าอะไรล้วนยอมกระทำ | |
| เมื่อยอมกระทำเรื่องร้าย | |
| ไหนเลยไม่อาจกระทำเรื่องดีงาม | |
เพ็กฮ้วยเกี่ยม |
|
นี่เรียกว่าปกติไม่จุดธูป |
|
| ยามคับขันวิงวอนพระพุทธรูป | |
| ทั้งเรียกว่าก่อนขึ้นเกี้ยวค่อยเจาะใบหู | |
| ทหารประชิดเมืองจึงลับทวน | |
| แต่ตอนส่งตัวเจ้าสาวขึ้นเกี้ยวจึงเจาะใบหูเพื่อสวมต่างหู | |
| แม้สายเกินการณ์ ยังประเสริฐเลิศกว่าไม่ประดับต่างหู | |
| รอจนศัตรูประชิดกำแพงเมือง จึงลับทวนฝนอาวุธ | |
| ก็ประเสริฐเลิศกว่ายึดถือทวนที่ขึ้นสนิมออกไปประจัญบาน | |
อุ้ยเซี่ยวป้อ |
|
เรือเปรียบเป็นเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน |
|
| น้ำเปรียบเป็นอาณาประชาราษฎร์ | |
| น้ำสามารถบรรทุกเรือและสามารถถล่มเรือ | |
จอมใจจอมยุทธ์ |
|
ลูกผู้ชายชาตรีท่องเที่ยวยุทธจักร |
|
| เพียงถือคุณธรรมหาญกล้า | |
| มีแต่คนไร้ปัญญา | |
| จึงยึดถือความงามหรือความขี้ริ้วของโฉมหน้า | |
จอมใจจอมยุทธ์ |
|
ขึ้นเขาผ่าฟืนร้องเพลงชาวเขา |
|
| ไม่กลัวเสือดาวไม่กลัวพยัคฆ์ | |
| คนยากไร้กระดูกกล้าแกร่ง | |
| แม้ไร้ทรัพย์สินแต่เลิศคุณธรรม | |
จอมใจจอมยุทธ์ |
|
ตัวเองไม่ปรารถนา อย่าได้กระทำต่อผู้คน |
|
| ท่านไม่คิดสมควรฆ่า ก็ไม่สมควรฆ่าคน | |
| ผู้อื่นมีภัยได้รับความทุกข์ยาก สมควรยื่นมือช่วยเหลือ | |
| จึงเป็นหลักการของความเป็นคน | |
แปดเทพอสูรมังกรฟ้า |
|
ในชีวิตเราควรกระทำเรื่องดีงาม |
|
| ไม่ประกอบเรื่องชั่วร้าย | |
| คชสารสามารถบรรทุกของหนักพันชั่ง | |
| มดปลวกเพียงคาบของกระจ้อยร่อย | |
| หากมีกำลังมหาศาล เรื่องดีงามที่กระทำก็ใหญ่โต | |
| พอกระทำเรื่องชั่วร้ายก็เป็นภัยร้ายแรง | |
แปดเทพอสูรมังกรฟ้า |
|
สำนึกบุญคุณมาตุภูมิ |
|
| ลูกผู้ชายไม่กล่าวพล่อยปาก | |
| ชาติชาตรีถือสัจจะวาจา | |
| คนคำนึงหน้าตาท่วงท่า | |
| ไยถกถึงลาภยศสักการะ | |
แปดเทพอสูรมังกรฟ้า |
|
วิชาหมากล้อมถือไหวพริบปฎิภาณ |
|
| ถึงกับมีคำพังเพย | |
| "วัยยี่สิบไม่เป็นมือหนึ่งของประเทศ ชั่วชีวิตไม่มีหวัง" | |
เพ็กฮ้วยเกี่ยม |
|
ผู้เลิศปัญญามิสู้ผู้ดีงาม |
|
| ผู้ดีงามมิสู้ผู้มีสุขสันต์ | |
แปดเทพอสูรมังกรฟ้า |
|
[อ่านบทความย้อนหลัง] |