มนุษย์ได้ชื่อว่าประเสริฐกว่าสัตว์โลกทั้งปวงก็เพราะรู้จักรางวัลภายใน รู้จักสัจธรรมและความหลุดพ้น ถ้ามนุษย์ไม่รู้จักความพอดีพอควรในเรื่อง กิน กาม เกียรติ ไฉนเลยบุคคลจะสามารถพัฒนาตนไปสู่ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ได้ อนึ่ง ในการพัฒนาตนเองเพื่อมุ่งความสมบูรณ์นั้น  บุคคลจำเป็นต้องรู้จักประยุกต์ใช้สองขั้นตอนสำคัญคือ

(1)  การวางเป้าหมายของชีวิตให้ตระหนักถึงความต้องการภายในและภายนอก

(2)  การรู้จักประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาทสี่ เพื่อกระตุ้นแรงจูงใจในการทำงานให้มุ่งสู่เป้าหมายชีวิต

องค์ประกอบทั้งสองประการเป็นหลักประกันความสมหวังของชีวิตทั้งในและนอกหน้าที่การงาน เป็นทางสว่างแห่งชีวิตที่อยู่ภายและนอกหน้าที่การงาน เป็นทางสว่างแห่งชีวิตที่อยู่ภายใต้กรอบความดีงาม ซึ่งถึงพร้อมด้วยการพัฒนาตนเองและสังคม ด้วยเหตุนี้การพัฒนาชาติให้มีลักษณะมั่นคง ถาวรและยั่นยืนนั้นจึงจำเป็นต้องเริ่มพัฒนาจากจิตใจของคนในชาติเป็นสำคัญ