ถาวร ชนะภัย



 

รูปถาวร ชนะภัย.GIF

ถาวร ชนะภัย เป็นนักเขียน นักแปล และนักกลอนชาวภาคใต้ เกิดเมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ.2470 ที่ อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช

 

เติบโตและเรียน หนังสือจนจบชั้นมัธยมปีที่ 6 ที่อำเภอปากพนัง แล้วเดินทางเข้าไปเรียนต่อที่กรุงเทพมหานคร โดยเข้าเรียนที่โรงเรียนกรงุเทพคริสเตียนจนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จากนั้นได้รับทุนของโรงเรียนเข้าเรียนต่อที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในคณะอักษรศาสตร์ รุ่นเดียวกับนักเขียนมีชื่อหลายท่าน เช่น ชูวงศ์ ฉายะจินดา กุลทรัพย์ รุ่งฤดี ประภาศรี นาคะนาท และ

ดร.นิออน สนิทวงศ์ เมื่อสำเร็จการศึกษาเป็นอักษรศาสตร์บัณฑิตในปี พ.ศ.2495 แล้วถาวร ชนะภัย ก็กลับไปสอนหนังสือที่โรงเรียนเตรียมทหาร และโรงเรียนนายเรืออากาศ ได้รับพระราชทานยศเป็นที่นาวาตรี

 

 

 

ในระหว่างที่รับราชการอยู่นั้นได้รับคัดเลือกจากสถานทูตอเมริกันประจำประเทศไทยให้ไปเป็นโฆษกประจำสถานีวิทยุ “เสียงอเมริกา” ภาคภาษาไทย กรุงวอชิงตันเป็นเวลา 4 ปี ระหว่างทำงานอยู่กรุงวอชิงตันนี้ก็ได้เรียนหนังสือไปพร้อม ๆ กันด้วย จนสำเร็จ ปริญญาโททางภาษาศาสตร์ จากยอร์ชทาวน์ แล้วเดินทางกลับเมืองไทยเมื่อครบกำหนดสัญญากับทางสถานทูตอเมริกันในปี พ.ศ.2511 ขณะที่ตำรงตำแหน่งเป็นหัวหน้าข่าวต่างประเทศของหนังสือพิมพ์ “ข่าวสยาม” อยู่นั้น ก็ได้รับเชิญไปต่างประเทศ จากรัฐบาลสาธารณรัฐเยอรมันตะวันตก โดยได้รับเชิญให้ไปดูงานด้านประชาสัมพันธ์เป็นเวลา 3 เดือน

 

ถาวร ชนะภัย เริ่มเขียนหนังสือเมื่อเรียนอยู่ชั้นปีที่ 3 คณะอักษรศาสตร์ จะฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โดยเขียนเรื่องสั้นส่งประกวดชิงรางวัลโบว์สีฟ้า ซึ่งหนังสือพิมพ์สยามสมัยรายจัดประกวดขึ้น ในปีพ.ศ.2493 ถาวรส่งประกวด 2 ครั้ง ครั้งแรกส่งเรื่อง “จนกว่าเวลานั้นจะมาถึง” ซึ่งนับเป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกในชีวิตการเขียนหนังสือของเขาปรากฏว่าเรื่องนี้ได้รับการตัดสินให้เป็นเรื่องชนะที่ 3 จากจำนวนที่ส่งเข้าประกวด 620 เรื่อง สำหรับรางวัลเรื่องสั้นชนะเลิศในการประกวดครั้งนี้ คือเรื่อง “ตึกกรอสส์” ของ อ.อุดากร นักเขียนนามอุโฆษในสมัยต่อมา ส่วนครั้งที่ 2 ถาวรได้รับรางวัลชมเชย การได้รับรางวัลสำคัญในครั้งนี้นับเป็นแรงผลักดันให้ถาวรเขียนหนังสือต่อมา

 

 

 

ผลงานสำคัญของ ถาวร ชนะภัย แยกออกได้เป็น 4 ลักษณะ ได้แก่

ก. เรื่องสั้น ถาวร ชนะภัย เขียนเรื่องสั้นไว้เป็นจำนวนไม่น้อย แต่ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือเรื่องสั้นที่รวบรวมไว้ในหนังสือชื่อ “ชุมนุมเรื่องสั้น ชุด โบว์สีฟ้า” (ตีพิมพ์ พ.ศ.2512) เรื่องสั้นชุดนี้เป็นที่ชื่นชมของนักวิจารณ์วรรณกรรมมาก โดยเฉพาะเรื่อง “จนกว่าวันนั้นจะมาถึง” กับเรื่อง “เราพบกันที่เทวาลัยร้าง”

ข. สารคดีท่องเที่ยวต่างแดน เรื่องที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือ สารคดีชุด “เบอร์รินรำลึก” ซึ่งตีพิมพ์รวมเล่มครั้งแรกเมื่อต้นปี พ.ศ.2512 และได้รับความนิยมมากจนกระทั่งต้องมีการจัดพิมพ์ใหม่อีกครั้งในปีเดียวกัน สารคดีเรื่องนี้เขาใช้การเขียนแบบเล่าไปเรื่อย ๆ พร้อมกับสอดแทรกความคิดเห็นและอารมณ์สะเทือนใจต่าง ๆ ลงไปอย่างมีวรรณศิลป์

 

ค. เรื่องแปล ถาวร ชนะภัย เป็นนักแปลมาตั้งแต่ครั้งยังเป็นนิสิตชั้นปีที่ 2 ของคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย งานแปลชิ้นสำคัญที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นเล่มส่วนใหญ่จะแปลร่วมกับ รัตนะ เยาวะประภาษ ซึ่งเป็นนักเขียนรุ่น “โบว์สีฟ้า” เช่นเดียวกัน ได้แก่ เรื่อง อั๊กลี่อเมริกัน, เคนเนดี้ผู้เกรียงไกร, แจ๊คเกอลีน, เคนเนดี้, และเสน่ห์ชีวิต

ง. งานกวีนิพนธ์ กวีนิพนธ์ของถาวร ชนะภัย ที่เขียนมาตั้งแต่ครั้งยังอยู่ชั้นปีที่ 2 คณะอักษรศาสตร์ มีรวมอยู่ในหนังสือชื่อ “รอยฝัน” นอกนั้นกระจัดกระจายอยู่ตามหนังสือต่าง ๆ โดยไม่ได้จัดรวบรวมเป็นเล่มแต่อย่างใด

ถาวร ชนะภัย นับเป็นนักเขียนชาวภาคใต้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตการเป็นนักเขียนคนหนึ่ง ปัจจุบันทำงานในแผนกประชาสัมพันธ์บริษัทเอสโซ่(ประเทศไทย) ทั้งยังคงเขียนสารคดีและทำงานแปลอยู่เป็นประจำ