| 
 อำเภอนาบอน  | 
|||||
|   | 
 | 
ประวัติความเป็นมา ชวลิต อังวิทยาธร กล่าวไว้ใน    | 
 | 
สภาพทั่วไป นาบอนเป็นอำเภอขึ้นกับจังหวัดนครศรีธรรมราช อยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ ของจังหวัดนครศรีธรรมราช มีพื้นที่ประมาณ 192.899
 ตารางกิโลเมตรที่ว่าการอำเภอห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 77 ตารางกิโลเมตร 
 อาณาเขต ทิศเหนือ ทิศใต้ ติดต่ออำเภอทุ่งสง ทิศตะวันออก ติดต่ออำเภอทุ่งสง ทิศตะวันตก ติดต่ออำเภอทุ่งใหญ่  | |
| 
 สภาพภูมิอากาศ โดยทั่วไป พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ราบลุ่มอยู่ในบริเวณที่ราบเชิงเขา คืพืดเขานครศรีธรรมราช เขาเหมน เป็นภูเขาลูกหนึ่งในเทือกเขานครศรีธรรมราชมีถ้ำที่พบพระพิมพ์ศิลปะศรีวิชัยมีหลายรูปแบบ เขาเหมนยังอุดมด้วยแร่ธาตุและพันธุ์ไม้หลายชนิด
 การคมนาคม มีทางรถไฟและรถยนต์ ลักษณะภูมิอากาศ อำเภอนาบอนมี 2 ฤดู ฤดูฝน ฤดูร้อน ในช่วงเดือนพฤศจิกายน จะเป็นช่วงที่มีฝนตกมากที่สุด พื้นที่ทำการเกษตรของอำเภอนาบอนส่วนใหญ่อาศัยแหล่งน้ำธรรมชาติ คือน้ำฝนและลำธารต่าง ๆ  แหล่งน้ำธรรมชาติมีลำคลองสายเล็ก ๆ ได้แก่ คลองจังอยู่ทางทิศเหนือของอำเภอนาบอน  คลองบิน อยู่ทางทิศตะวันตกของอำเภอนาบอนต้นน้ำเกิดจากแม่น้ำตาปี ไหลผ่านตำบลแสนแก้วและตำบลนานอนมีไหลตลอดปี  จากการสำรวจในปี พ.ศ.2539 อำเภอนาบอนมีประชากรทั้งสิ้น 27,497 คน ประชากรนับถือศาสนาพุทธประมาณร้อยละ 99 และนับถือศาสนาคริสต์ร้อยละ 1 วัฒนธรรมโดยทั่วไปแล้วcแตกต่างจากอำเภออื่น ๆ เช่นการแห่นำหน้าศพโดยใช้วงกาหลอและมีประเพณีที่สำคัญคือ  ลักษณะสภาพเศรษฐกิจโดยทั่วไป ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทางเกษตรเป็นหลัก คือ การทำสวนยาง สวนกาแฟ สวนโกโก้ และการทำนา เนื่องจาการปลูก ยางพารามาก ดังนั้นจึงมีโรงงานอุตสาหกรรมเกี่ยวกับการแปรรูปยางดิบต่าง ๆ เช่น โรงรมยาง โรงงานผลิต แอร์รายซีส เพื่อรับรองผลผลิต อำเภอนาบอนยังเป็นที่ตั้ง ขององค์การสวนยางนาบอนที่สำคัญของการยาง ในเขตนครศรีธรรมราช สามารถผลิตยางออกไปจำหน่ายในต่างประเทศปีละมากกว่า 250,000 ตัน ทำรายได้แก่ประเทศปีละประมาณ 9,000 ล้านบาท  อำเภอนาบอนแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 3 ตำบล29 หมู่บ้าน สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญ คือ น้ำตกคลองวัง และสวนสาธารณะหนองไม้ตาย   | 
|||||
......Back