อำเภอนาบอน |
|||||
|
|
ประวัติความเป็นมา ชวลิต อังวิทยาธร กล่าวไว้ใน |
|
สภาพทั่วไป นาบอนเป็นอำเภอขึ้นกับจังหวัดนครศรีธรรมราช อยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ ของจังหวัดนครศรีธรรมราช มีพื้นที่ประมาณ 192.899
ตารางกิโลเมตรที่ว่าการอำเภอห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 77 ตารางกิโลเมตร
อาณาเขต ทิศเหนือ ทิศใต้ ติดต่ออำเภอทุ่งสง ทิศตะวันออก ติดต่ออำเภอทุ่งสง ทิศตะวันตก ติดต่ออำเภอทุ่งใหญ่ | |
สภาพภูมิอากาศ โดยทั่วไป พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ราบลุ่มอยู่ในบริเวณที่ราบเชิงเขา คืพืดเขานครศรีธรรมราช เขาเหมน เป็นภูเขาลูกหนึ่งในเทือกเขานครศรีธรรมราชมีถ้ำที่พบพระพิมพ์ศิลปะศรีวิชัยมีหลายรูปแบบ เขาเหมนยังอุดมด้วยแร่ธาตุและพันธุ์ไม้หลายชนิด
การคมนาคม มีทางรถไฟและรถยนต์ ลักษณะภูมิอากาศ อำเภอนาบอนมี 2 ฤดู ฤดูฝน ฤดูร้อน ในช่วงเดือนพฤศจิกายน จะเป็นช่วงที่มีฝนตกมากที่สุด พื้นที่ทำการเกษตรของอำเภอนาบอนส่วนใหญ่อาศัยแหล่งน้ำธรรมชาติ คือน้ำฝนและลำธารต่าง ๆ แหล่งน้ำธรรมชาติมีลำคลองสายเล็ก ๆ ได้แก่ คลองจังอยู่ทางทิศเหนือของอำเภอนาบอน คลองบิน อยู่ทางทิศตะวันตกของอำเภอนาบอนต้นน้ำเกิดจากแม่น้ำตาปี ไหลผ่านตำบลแสนแก้วและตำบลนานอนมีไหลตลอดปี จากการสำรวจในปี พ.ศ.2539 อำเภอนาบอนมีประชากรทั้งสิ้น 27,497 คน ประชากรนับถือศาสนาพุทธประมาณร้อยละ 99 และนับถือศาสนาคริสต์ร้อยละ 1 วัฒนธรรมโดยทั่วไปแล้วcแตกต่างจากอำเภออื่น ๆ เช่นการแห่นำหน้าศพโดยใช้วงกาหลอและมีประเพณีที่สำคัญคือ ลักษณะสภาพเศรษฐกิจโดยทั่วไป ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทางเกษตรเป็นหลัก คือ การทำสวนยาง สวนกาแฟ สวนโกโก้ และการทำนา เนื่องจาการปลูก ยางพารามาก ดังนั้นจึงมีโรงงานอุตสาหกรรมเกี่ยวกับการแปรรูปยางดิบต่าง ๆ เช่น โรงรมยาง โรงงานผลิต แอร์รายซีส เพื่อรับรองผลผลิต อำเภอนาบอนยังเป็นที่ตั้ง ขององค์การสวนยางนาบอนที่สำคัญของการยาง ในเขตนครศรีธรรมราช สามารถผลิตยางออกไปจำหน่ายในต่างประเทศปีละมากกว่า 250,000 ตัน ทำรายได้แก่ประเทศปีละประมาณ 9,000 ล้านบาท อำเภอนาบอนแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 3 ตำบล29 หมู่บ้าน สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญ คือ น้ำตกคลองวัง และสวนสาธารณะหนองไม้ตาย |