อำเภอลานสกามีภูมิอากาศชุ่มชื้นตลอดปี มีลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ พัดผ่านในเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม ทำให้ฝนตกชุกเป็นเวลาประมาณ 7 เดือน คือตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงมกราคมช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนเมษายน เป็นระยะที่ฝนทิ้งช่วง หรือเป็นฤดูร้อน จากลักษณะภูมิอากาศเช่นนี้เหมาะแก่การกสิกรรม โดยเฉพาะการทำสวนยางพารา ทำนา ทำสวนผลไม้อำเภอลานสกาแบ่งการปกครองออกเป็น 5 ตำบล 38 หมู่บ้าน

อำเภอลานสกา มีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่งที่สำคัญได้แก่น้ำตกกระโรม อยู่บริเวณหมู่ที่ 6 ตำบลเขาแก้ว เป็นที่ตั้งที่ทำการอุทยานแห่งชาติเขาหลวง อยู่ห่างที่ทำการอำเภอลานสกา ประมาณ 8 กิโลเมตร และห่างจากตัวเมืองนครศรีธรรมราช 33 กิโลเมตร น้ำตกกระโรมมีความสวยงามมาก มีน้ำตกตลอดปีผู้คนชอบไปเที่ยวกันมากในฤดูแล้ง เป็นต้นน้ำของคลองกระโรมพ.ศ.2440 พระบาทสมเด็จฯพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

ได้เคยเสด็จที่น้ำตกแห่งนี้และใน พ.ศ.2460 พระบาทสมเด็จฯ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ก็ได้เสด็จประภาสน้ำตกนี้เช่นกัน ถ้ำแก้วสุรกานต์ อยู่ในตำบลเขาแก้ว มีความลึกประมาณ 800 เมตร ภายในมีหินงอกหินย้อยสวยงามมาก น้ำตกวังไม้ฟักเป็นน้ำตกที่สวยงามอีกแห่งหนึ่ง มีน้ำไหลตลอดปี อยู่ในหมู่ที่ 10 ตำบลกำโลน อยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอลานสกาประมาณ 14 กิโลเมตร นอกจากนี้น้ำตกหนานโจน มีความสวยงามพอ ๆ กับน้ำตกวังไม้ปัก อยู่ในเขตตำบลลานสกา

สถานที่สำคัญของอำเภอลานสกา ได้แก่ วัดวาอารามซึ่งเป็นวัดเก่า เช่น วัดวังไทร อยู่ริมคลองท่าใหญ่ตำบลกำโลน เคยร้างมาก่อน แล้วมีพระสงฆ์เข้าไปพำนัก

มีเจดีย์ขนาดย่อม 5 องค์ ถูกดินถล่มอันเนื่องมาจากมีการถมดินเพื่อปรับพื้นสร้างอุโบสถ ฐานเจดีย์จึงถูกถมไปส่วนหนึ่ง เจดีย์มีรูปทรงที่มีค่าทางสถาบปัตยกรรม ที่แปลกไปจากสถาปัตยกรรมในท้องถิ่น ยอดเจดีย์คล้ายยอดปรางค์ย่อส่วน มีกาบเกล็ดคล้ายกลีบมะเฟือง เจดีย์บางองค์ย่อมุมแบบไม้สิบสองมีสัดส่วนสวยงาม ส่วนยอดบางองค์ถอดแยกส่วนได้ (ปัจจุบันเก็บรักษาไว้ที่สถาบันทักษิณคดีศึกษา 1 ยอด) บ้านและวังไทรอยู่ริมคลองท่าดีบริเวณนี้เคยมีต้นไทรใหญ่จึงเรียกว่า “วังไทร”

หลวงพ่อเอียด อดีตเจ้าอาวาสวัดนี้บอกเล่าตามปากคำของคนรุ่นเก่า บริเวณแถบนี้เป็นป้าดง มีสัตว์ป่า มีช้างโขลง บริเวณวังไทรเป็นที่ราบ จึงเป็นที่พักของผู้ที่พักของผู้มาอำนวยการจับช้าง และเนื่องจากบริเวณนี้เคยมีพะเนียดของพระยาไทรบุรี ชาวบ้านจึงเรียกว่า “วังพระยาไทร” ตอนหลังกลายเป็นวังไทร

วัดโคกโพธิ์สถิตย์ อยุ่ในเขตตำบลกำโลน เคยร้างไปครั้งหนึ่งแล้วมีพระสงฆ์เข้าจำพรรษาตั้งเป็นวัดขึ้นใหม่ เมื่อประมาณสมัยราชกาลที่ 4 มีโบราณสถานวัตถุ เช่น ใบเสมาดินเผา และมีลายแทงบอกแหล่งซ่อนทรัพย์ว่า “วัดโคกโงกคลลงมา เห็นน้ำเห็นท่า เห็นนาสามมุม เงินทองสองตุ่ม อยู่ใต้ข่อยหยอง”ชาวบ้านเรียกสั้น ๆ ว่า “วัดโคก”