|
อำเภอเชียรใหญ่ มีหลักฐาน ในทำเนียนข้าราชการนครศรีธรรมราช ครั้งรัชกาลที่ 2 พ.ศ.2354 (จ.ศ.1173) ว่าท้องที่อำเภอนี้เคยเป็น เมืองพิเชียร เป็นหัวเมืองฝ่ายขวาของเมืองนครศรีธรรมราช มีออกเมืองพิชัยธานี ศรีสงคราม เป็นตำแหน่งนายที่ศักดินา 1,000 ถือตรรูปเลียงผาใหญ่มีอำนาจได้เรียกส่วยอากรค่าคำนับฤชาภาษีส่วยตั้งขนอนปากคลองน้ำพิเชียร มีขุนเทพบุรี ศักดินา 400 ถือตรารูปเลียงผาน้อยเป็นรองพิเชียร มีขุนมงคลบุรี ศักดินา 200 ถือตรารูปเลียงผาน้อยเป็นปลัด และหมื่นอินทรบุรี ศักดินา 200 เป็นสมุห์บัญชี มีวัดลานกระบือ และวัดคงคา เป็นที่เลณฑุบาตในที่พิเชียร |
เมื่อเปรียบเทียบกับท้องที่อื่น ๆ ในสมัยเดียวกันปรากฏว่าศักดินาของนายเมืองพิชัยเท่าเทียบกับศักดินาของเมืองภักดีสงคราม เมืองอลอง (ฉลอง), หลวงอินทรโกษากรมคลัง (ฝ่ายขวา), หลวงทิพภักดี, นายที่ภูรา (ฝ่ายขวา) เป็นต้น
amp_วัดปากเชียร วัดสำคัญในตัวอำเภอเชียรใหญ่.gif |
|
amp_การทำนาในอำเภอเชียรใหญ่.gif ชื่อ พิเชียร ปรากฏว่ามีใช้ต่อมาดังที่ปรากฏใน ประกาศเทวดา พระราชพิธีตรุษรัชกาลที่ 5 และในรัชกาลนี้เมื่อ ร.ศ.116 (พ.ศ.2440) มีการรวมหัวเมืองในลุ่มแม่น้ำปากพนัง 4 เมืองเข้าด้วยกัน คือ เมืองพิเชียร เมืองพนัง เมืองเบี้ยซัด และที่ตรงคลองกระบือ และหูล่อง ตั้งเป็นอำเภอเบี้ยซัดตามวิธีการปฏิรูปการปกครอง ทำให้เมืองพิเชียรเป็นตำบลหนึ่งของอำเภอเบี้ยซัด ครั้นถึงรัชกาลที่ 6 สถานที่นี้ยังคงเรียกว่า พิเชียร ดังปรากฏในคำประกาศพระราชพิธีสัมพัจฉรฉินท์ เป็นต้น ที่ตั้งของเมืองพิเชียรเดิมสันนิษฐานกันว่าอยู่ที่บ้านหม่อมราม หมู่ที่ 2 ตำบลบ้านกลาง |
ปัจจุบัน และตามคำบอกเล่าว่า ณ บริเวณดังกล่าวมีต้นตะเคียนใหญ่เป็นสำคัญจึงเรียกว่า บ้านพิเชียรเคียนใหญ่ ต่อมาจึงเรียกกันสั้น ๆ ว่า บ้านเชียรใหญ่ เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2480 กระทรวงมหาดไทยได้ประกาศตั้งกิ่งอำเภอเชียรใหญ่ และต่อมาเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ.2490 จึงได้ยกฐานะเป็นอำเภอ ครั้นถึงวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ.2539 ได้มี พระราชกฤษฎีกาตั้ง อำเภอเฉลิมพระเกียรติ ขึ้นทั่วประเทศ 5 แห่ง ในจังหวัดนครราชสีมา นครศรีธรรมราช น่าน บุรีรัมย์ และสระบุรี จังหวัดละแห่งเพื่อประโยชน์แก่การปกครองก่อให้เกิดความสะดวกสะดวกและส่งเสริมท้องที่ให้เจริญยิ่งขึ้น ที่สำคัญยิ่ง คือเพื่อเป็นการเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระภูมิพลอดุลเดชฯเนื่องในมหามงคลวโรกาสฉลองศิริราชสมบัติครบห้าสิบปี สำหรับจังหวัดนครศรีธรรมราชนั้นได้แบ่งพื้นที่โดยแยก ตำบลเชียรเขา ตำบลดอนตรอ ตำบลสวนหลวง อำเภอเชียรใหญ่ และตำบลทางพูน อำเภอร่อนพิบูลย์ ไปขึ้นกับอำเภอเฉลิมพระเกียรติดังกล่าวแล้ว |
สภาพทั่วไป
|
เชียรใหญ่ เป็นอำเภอขึ้นกับจังหวัดนครศรีธรรมราช มีพื้นที่ 141,947 ไร่ อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของจังหวัดนครศรีธรรมราช ที่ว่าการอำเภอตั้งอยู่ถนนภักดีฤทธิ์ ในพื้นที่หมู่ที่ 3 ตำบลเชียรใหญ่ ห่างจากศาลากลางจังหวัดนครศรีธรรมราช ประมาณ 52 กิโลเมตร อาณาเขต ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอปากพนัง และอำเภอเมืองนครศรีธรรมราช จังหวัดนครศรีธรรมราช ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอชะอวดและกิ่งอำเภอหัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอหัวไทร และอำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนครศรีธรรมราช |
สภาพภูมิอากาศ พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบลุ่ม มีที่ เป็นเนินเขาอยู่บ้างแต่มีเป็นส่วนน้อย คือ เนินเขาพระบาท และเนินเขาแก้ววิเชียร มีแม่น้ำปากพนังและลำคลองสาขาไหลผ่านครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของอำเภอเหมาะแก่การทำนา เขตป่าไม้มีเฉพาะป่าเสม็ดทางทิศใต้และทิศตะวันตก ลักษณะป่าเสม็ดคลอบคลุมพงหญ้ามีน้ำขังตลอดปี ป่าเสม็ดเป็นป่าสงวน คลุมเขตพื้นที่ป่าสงวนคลองฆ้อง ป่าสงวนท่าช้างข้ามและป่าสงวนดอนทราย สภาพบริเวณดินดังกล่าวเป็นดินเปรี้ยวไม่เหมาะแก่การเพาะปลูก การคมนาคมมีทั้งทางบกและทางน้ำ ทางบกมีทางหลวงแผ่นดินระหว่างนครศรีธรรมราช จังหวัดสงขลา ผ่านอำเภอเชียรใหญ่ มีทางหลวงชนบทหลายสายส่วนทางน้ำมีแม่น้ำปากพนัง-ชะอวด และคลองบางตัด ทรัพยากรธรรมชาติ อำเภอเชียรใหญ่ไม่มีทรัพยากรธรรมชาติอย่างใดเด่น พื้นที่ส่วนใหญ่ใช้ใน |
|
การทำนาและบางส่วนใช้ทำสวน แร่ธาตุต่าง ๆ ยังไม่ปรากฏ ด้านป่าไม้ เดิมอำเภอเชียรใหญ่มีป่าไม้อุดมสมบูรณ์ เช่นป่าเสม็ด ป่าสะแก ป่าไม้เบญจพรรณจากป่าสงวน 3 แห่ง คือ ป่าสงวนหลวง ป่าช้างข้าม ป่าดอนทราย มีเนื้อที่ประมาณ 60,000 ไร่ แต่ปัจจุบันเหลือเพียงประมาณ 17,000 ไร่ เพราะถูกประชาชนบุกรุกทำเป็นทุ่งนาส่วนมาก ป่าไม้ที่เป็นแหล่งต้นไม้ลำธารที่สำคัญถูกทำลายลงมาก ทำให้แม่น้ำสำคัญคือ แม่น้ำปากพนังขาดน้ำจืดที่จะหนุนกับน้ำเค็ม จึงทำให้พื้นที่ริมฝั่งเป็นดินเปรี้ยวไม่สามารถปลูกพืชต่าง ๆ ได้ |
ลำน้ำที่สำคัญมีดังนี้ คือ แม่น้ำปากพนัง ต้นน้ำเกิดจากเทือกเขาบรรทัด ไหลผ่านอำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช ผ่านอำเภอเชียรใหญ่ ไหลลงสู่อ่าวไทยในเขตอำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ใช้เป็นเส้นทางคมนาคมทางน้ำได้ตลอดปี และเป็นแหล่งประมงน้ำจืดที่สำคัญของประชาชนในอำเภอเชียรใหญ่ เดิมชื่อ คลองค็อง แต่ปัจจุบันทางราชการเขียนเป็น คลองฆ้อง ยาวประมาณ 20 กิโลเมตร มีต้นน้ำจากอำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช ไหลผ่านตำบลสวนหลวง อำเภอเชียรใหญ่ และตำบลแม่เจ้าอยู่หัว กรมชลประทานได้สร้างเขื่อนกั้นน้ำไว้เพื่อใช้ประโยชน์ในการเกษตรกรรม |
|
คลองเชียรใหญ่ หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าคลองใหม่สุรินทร์ ยาว 15 กิโลเมตร กรมชลประทานได้สร้างเขื่อนกั้นน้ำไว้เพื่อใช้ประโยชน์ในการเกษตร ประชาชนในตำบลเชียรใหญ่และตำบลท้องลำเจียกได้ใช้ประโยชน์คลองบางจันทร์ ยาว 13 กิโลเมตร ไหลผ่านตำบลไสหมาก อำเภอเชียรใหญ่ นอกจากนี้มีคลองอื่น ๆ อีกมาก เช่นคลองบางตัด คลองหว้า คลองขยัน คลองท่าขนาน คลองทวยเทพบ้านกลาง คลองเตย คลองเตี้ย คลองคชธรรมราช คลองปากคลอง คลองปากคลอง-ศาลาตะเคียน คลองบางแก้วเกาะทวด คลองบางมด เกาะทวด คลองสระแก้ว คลองขุดยาว ซึ่งไหลผ่านตำบลต่าง ๆ ได้ใช้ประโยชน์ในการเกษตรกรรมเป็นส่วนใหญ่ |
อำเภอเชียรใหญ่มีประชากรใน พ.ศ.2540 ทั้งหมด 46,747 คน เป็นชาย 22,936 คน เป็นหญิง 23,811 คน อาชีพส่วนใหญ่ร้อยละ 90 ทำนา มีพื้นที่สำหรับเกษตรกรรม 126,936 ไร่ ทำนา 114,883 ไร่ ทำสวน 11,562 ไร่ เลี้ยงสัตว์ 5,033 ไร่ ประมง 13,117 ไร่ ปลาน้ำจืด 4,237.85 ไร่ เลี้ยงกุ้งกุลาดำ 8,878.85 ไร่ นอกจากนั้นประชากรที่มีที่อาศัยอยู่ริฝั่งแม่น้ำลำคลองก็มีอาชีพจับสัตว์น้ำด้วย บริเวณริมถนนสายจังหวัดนครศรีธรรมราช-จังหวัดสงขลา มีอาชีพในการทำสวนมะพร้าว ส่วนอาชีพค้าขายมีเล็กน้อยเฉพาะที่อยู่ในเขตชุมชนและเขตสุขาภิบาล ในเขตตำบลไสหมากราษฎรกำลังเปลี่ยนระบบการใช้พื้นที่ทำนาเป็นการทำไร่แบบผสมผสาน โดยได้รับการสนับสนุนจากทางราชการอยู่ในปัจจุบัน การเลี้ยงสัตว์ เลี้ยงไว้ใช้งานและเป็นอาหารภายในครอบครัวเท่านั้น |
|
ผลผลิตที่สำคัญและมีชื่อเสียงของอำเภอเชียรใหญ่ ได้แก่ ข้าว มะม่วง กระท้อน ผัก กุ้งกุลาดำ สถานที่ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวในอำเภอเชียรใหญ่มี 3 แห่ง คือ วัดเขาแก้ววิเชียร ตั้งอยู่ในเขตหมู่ที่ 9 ตำบลเชียรใหญ่ มีสภาพป่าสวยงาม สามารถมองข้ามพื้นราบอำเภอเชียรใหญ่ได้โดยรอบ การคมนาคมไปมาสะดวก มีทางหลวงมาตรฐานของ รพช.ตัดผ่าน แยกจากถนนสายนครศรีธรรมราช-สงขลา 6 กิโลเมตร แยกเข้าที่หมู่บ้านสระไคร อำเภอเชียรใหญ่ ศูนย์ศิลปาชีพบ้านเนินธัมมัง ตั้งอยู่ในหมู่ที่ 5 ตำบลแม่เจ้าอยู่หัว อำเภอเชียรใหญ่ |
วัดพระบาท วัดพระบาทตั้งอยู่ในหมู่ที่ 4 ตำบลเขาพระบาท ห่างจากถนนสายนครศรีธรรมราช-สงขลา 4 กิโลเมตร เข้าทางปากคลองวัดแดง ตำบลเขาพระบาท อำเภอเชียรใหญ่ มีรอยพระพุทธบาทจำลองที่วัดนี้ทางด้านศาสนา ประชากรทั้งหมดนับถือพระพุทธศาสนา ในปัจจุบันได้แบ่งเขตท้องที่อำเภอเชียรใหญ่ออกเป็น 10 ตำบล 97 หมู่บ้าน มีรายชื่อตำบลต่อไปนี้คือ ตำบลการะเกด ตำบลเชียรใหญ่ ตำบลแม่เจ้าอยู่หัว ตำบลเขาพระบาท ตำบลบ้านกลาง ตำบลท่าขนาน ตำบลเสือหึง ตำบลไสหมาก ตำบลบ้านเนิน และตำบลท้องลำเจียก และมีสุขาภิบาล 1 แห่ง คือ สุขาภิบาลเชียรใหญ่ |
......Back