|
ชื่อท้องถิ่น |
หมากแหน่ง หมากน่ง(สระบุรี), หมากอี้, มะอี้, มะหมากอี (เชียงใหม่) หมากเน็ง (ภาคอีสาน) ผาลา(ฉาน-เชียงใหม่) |
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Amomum xanthioides Wall |
วงศ์ |
Zingiberaceae |
ชื่อสามัญ |
Bastard Cardamom, Tavoy Cardamom |
ลักษณะ |
เป็นพืชล้มลุก ต้นกลมแข็ง มีเหง้าอยู่ใต้ดิน ใบ สีเขียวเรียวหนาดก ปลายแหลมรูปหอก ก้านใบสั้นมาก
ดอกออกเป็นช่อ สีชมพูอ่อน แทงขึ้นมาจากดิน ผลเป็นสีน้ำตาล ค่อนข้างกลมหรือรูปไข่ มีขนคล้ายผลละหุ่ง ขึ้นตามป่าราบ |
การขยายพันธุ์ |
ใช้หน่อ หรือเมล็ดแก่ |
ส่วนที่นำมาเป็นยา |
ผลและเมล็ดที่แก่จัด |
สารเคมีและสาร อาหารที่สำคัญ |
เมล็ดของผลแก่มีน้ำมันหอมระเหยประกอบด้วย โนเทอร์ปีน (monoterpene)
|
สรรพคุณทางยา และวิธีใช้ |
ยาขับลม, แก้ท้องอืดท้องเฟ้อ, ท้องขึ้น : นำเมล็ดของผลแก่ประมาณ 5-8 เมล็ด ต้มกับน้ำ 1 ถ้วยแก้ว เคี่ยวให้เหลือครึ่งถ้วยแก้ว ดื่มให้หมดภายในครั้งเดียว
หรือใช้เมล็ดแห้งบดเป็นผง ครั้งละ 3-4 ผล (1-3 กรัม) รับประทานวันละ 3 ครั้ง
|
ข้อควรระวัง |
- |