นักบริหารคือ ผู้ทำงานให้สำเร็จโดยอาศัยคนอื่น เขาบริหารงานด้วยธรรมาธิปไตยที่ถือหลักการและความสำเร็จของานเป็นใหญ่  จึงเป็นผู้นำที่นั่งอยู่ในหัวใจของคนร่วมงาน ทั้งนี้เพราะเขามีธรรมเป็นพลังในการบริหาร  ๔ ประการ

(๑) ปัญญาพละ  กำลังแห่งความรอบรู้เรื่องตนเรื่องคนและเรื่องาน

(๒) วิริยพละ      กำลังแห่งความขยันที่ปลุกใจ ตนเอง

(๓) อนวัชชพละ  กำลังแห่งความสุจริตที่ปราศจากรูรั่วแห่งชีวิตอันเกิดจากอบายมุข

(๔) สังคหพละ  กำลังแห่งมนุษย์สัมพันธ์ที่ประสานใจคนร่วมงานเข้าด้วยความโอบอ้อมอารี  วจีไพเราะ สงเคราะห์ ประชาชน และวางตนพอดี

นักบริหารผู้มีธรรมอยู่ในหัวใจย่อมเป็นศูนย์รวมใจของคนร่วมงาน และสามารถจัดการให้งานในหน้าที่ลุล่วงไปด้วยดังพุทธศาสนสุภาษิตที่ว่า

"เอโส หิ อุตฺตริตโร  ภาราวโห ธุรนฺธโร

โย ปเรสาธิปนฺนานํ สยํ สนธาตุมรหติ

ผู้ใด เมื่อคนเหล่าอื่นขัดแย้งกันอยู่

ตนเองเป็นผู้ประสานให้พวกเขาคืนดีกัน

ผู้นั้นเป็นรับภาระและจัดการธุระที่ยอดเยี่ยม"๑๒