ท่านอาจารย์ที่เคารพ  ผมคงต้องพูดตามกรอบที่ท่านเจ้าคุณเมธีธรรมาภรณ์กำหนดไว้เหมือนกับท่านปรุงอาหารเสร็จแล้วยกมาวางไว้ตรงหน้า แล้วให้ผมบอกว่าอาหารที่ปรุงมีอะไรบ้าง ผมคงบอกได้เฉพาะที่ดูออก  ซึ่งกรอบความคิดและวิธีการอธิบายคงจะไม่เหมือนกัน แต่โดยหลักใหญ่แล้วเหมือนกัน คือการศึกษาหลักพุทธธรรมเพื่อนำมาประยุกต์ใช้กับการบริหาร

การเป็นผู้บริหารตามกรอบที่วางไว้นั้น ท่านอธิบายได้ชัดเจน ในที่นี้จะขอเรียนเพิ่มเติมว่าจริงๆ แล้วมันอยู่ในกรอบของสังคหวัตถุ และ พละธรรม ๔ หลักการใหญ่ที่นำมาใช้ในการบริหารนั้น คือความรู้ ความขยันหมั่นเพียร การทำงานไม่มีโทษ และการรู้จักสงเคราะห์ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ที่เรียกว่ามนุษย์สัมพันธ์  หลักการเหล่านี้ เข้ากับหลักพุทธศาสนา  ซึ่งเน้นที่ปัญญา คือต้องรู้ต้องเข้าใจความรู้เป็นความรู้ระดับไหน ความเข้าใจเป็นความเข้าใจเรื่องอะไร นี้เป็นเรื่องใหญ่ ถ้าหากไม่รู้ไม่เข้าใจแล้ว การกระทำก็จะผิดเป้าหมาย วัตถุประสงค์ และอาจจะทำให้ไขว้เขวออกนอกลู่นอกทางได้ ส่วนอริยสัจ  ๔ ก็สอนเรื่องปัญญา เราสามารถนำหลักอริยสัจ ๔ มาประยุกต์ให้กับการการบริหารได้  เพราะฉะนั้น  การจะเป็นผู้นำให้ได้ดีนั้นควรเน้นที่ตัวปัญญา นั่นคือต้องสอนให้รู้จักใช้ปัญญาแก้ไขปัญญาชีวิต