ชื่อท้องถิ่น	นมสวรรค์ นมหวัน
ชื่อวงศ์	VERBERNACEAE
ชื่อวิทยาศาสตร์	Clerodendrum paniculatum Linn.
ลักษณะลำต้น	เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นตรงเป็นเหลี่ยม สี่เหลี่ยมเป็นข้อ ๆ ไม่มีกิ่ง แต่มีก้านใบแตกออกจากลำต้นโดยตรง
ลักษณะใบ	สีเขียวแกมดำ ผิวใบระคายเล็กน้อย ขอบใบเป็นแฉก 5 แฉก ปลายแฉกแหลม
ลักษณะดอก	ดอกออกตรงยอด มี 2 ชนิด คือ สีขาวกับ สีแดง  - ชนิดสีขาวดอกตูม จะมีสีเขียวอ่อน พอบานจะเป็นสีขาว เมื่อดอกสุกจะร่วงกลายเป็นผลสีเขียว  - ชนิดสีแดงดอกตูม จะมีสีแดงอมน้ำตาลพอบาน จะมีสีเแดงเรื่อ ๆ แต่ละดอกจะมีลักษณะรูปทรงใบโพธิ์ หนึ่งยอด จะออกดอก 1 ช่อ ดอกจะออกเป็นกระจุก
ลักษณะผล	เมื่อดอกร่วงจะกลายเป็นผลสีเขียว มีกลีบ ผลสีแดงหรือสีขาวตามชนิดสีของดอกแต่มี 3 กลีบและมีเมล็ดข้างใน 6 เมล็ด ประกบกันเป็นคู่
ส่วนที่ใช้เป็นอาหาร	ยอดอ่อน ใบเพสลาด
ใช้เป็นอาหารประเภท	ยอดอ่อน ใบเพสลาด จะมีกลิ่นเหม็นเขียวเล็้อย พอปรุงเป็นอาหารกลิ่นเหม็นเขียวจะหายไป โดยหั่นฝอยใส่แกงกะทิ
รสชาติ	หวานร้อน ใช้ใบอ่อนรองในห่อหมก
พื้นที่ที่เจริญเติบโตได้ดี	ที่ราบ
ฤดูกาลที่ให้ผลผลิต	ตลอดปี
ส่วนที่เป็นพิษ	ไม่มี
ประโยชน์ใช้สอย	ไม่มี
ความเชื่อ	ไม่มี
สรรพคุณทางสมุนไพร	ใบนมหวันสดขยี้ด้วยมือผสมกับปูน พอกนม แก้นมกลัด น้ำนมไม่ออก (ล้างออกก่อนให้เด็กกิน)   - ราก ตำผสมกับสุราขาวคั้นเอาน้ำท่าแก้พิา แมลงกัดต่อย   - ใบ แก้ลมในทรวงอก แก้พิษฝีดาษ   - ดอก แก้โลหิต ในท้อง แก้พิษฝีกาฬ   - ต้น แก้พิษตะขาบ พิษแมงป่อง   - ราก แก้ไข้ โลหิต แก้ไขเหนือ ขับลมให้ซ่านออกมาทั่วตัว